ميثم طاهري بنچناري مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC مقدمه تنگه ها و آبراه هاي دريايي همواره براي قدرتهاي بزرگ حايز توجه بوده اند به طوري كه كشورهاي داعيه دار قدرت تلاش كرده اند بر آنها تسلط يابند. قدرت هاي بزرگ به دليل نقش درياها و آبراه هاي بين المللي در تجارت جهاني و كسب جايگاه سوق الجيشي از گدشته هاي دور تاكنون در صدد بوده اند كه برتري نظامي خود در آن مناطق را ثابت و تا حد امكان حضور كشورهاي رقيب را كاهش دهند.اهميت درياها در كسب جايگاه برتر سياسي و نظامي به حدي است كه برخي نظريه پردازان مانند “آلفرد تایر ماهان” کنترل بر دریاها را شرط اصلی براي تبديل شدن به یک قدرت جهانی دانسته اند.به نظر اين انديشمند، در نزاع بین قدرتها، نیروهایی که در موقعیت دریایی برتري قرار دارند از امکانات بیشتری برای در دست گرفتن ابتکار عمل بر خوردار هستند.
