طهمورث غلامی مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC بیان رخداد ماهیت کشورهای درگیر شورش های داخلی و تقابل میان جامعه و دولت در دنیای عرب، چنان متفاوت است که نمی توان برای همه ی آنها یک مفهوم یکسان مانند بهار عربی به کار برد. یکی از شاخصه هایی که نشانگر این ماهیت متفاوت می باشد، موضع گیری های متفاوت کنشگران منطقه ای و فرامنطقه ای در قبال تحولات دنیای عرب است. در این میان شاید بتوان گفت از میان بازیگران فرامنطقه ای، موضع ایالات متحده دارای اهمیت ویژه ای می باشد. آمریکا بر تحول سیاسی در تونس صحه گذاشت، برای رفتن مبارک فشار آورد، در قبال بحرین سکوت توأم با انتقاد ملایم را در پیش گرفت، در یمن بر دوران گذار تدریجی تأکید داشت و در لیبی سیاست مداخله را در پیش گرفت. این به خاطر آن است که ایالات متحده مواضع خود را متناسب با شرایط داخلی کشورهای
