قدرت الله بهبودی نژاد دکتری مطالعات منطقه ای مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC برای مدت طولانی از زمان استقلال، رویکرد سیاست خارجی هند حول ملاحظات ژئوپلیتیکی می چرخید. استعمارزدایی، آسیایی‌گرایی و عدم تعهد روابط و سیاست‌های خارجی دهلی نو را تعریف می کردند. پس از پایان جنگ سرد،نخست‌وزیر ناراسیما رائو فرآیند آزادسازی اقتصادی را آغاز کرد، از آن موقع تغییر آشکاری در رویکرد سیاست خارجی هند رخ داد. بازسنجی سیاست خارجی همزمان با تمرکز بر ملاحظات اقتصادی منجر به سیاست‌های «نگاه به شرق» و «نگاه به غرب» شد. و با کانون توجه قرار دادن تجارت ، روابط خارجی هند از عدم تعهد به سمت چند برداری چرخید. با این وجود، اجبارهای داخلی و بین‌المللی اغلب دهلی نو را وادار می‌کرد که محتاطانه عمل کند و منافع اقتصادی را با پیام‌های سیاسی متعادل کند.
