فرزاد رمضاني بونش مركز بين المللي مطالعات صلح – IPSC بيان رخداد پس از آنكه دامنه‌ی قیام‌های خاورميانه اي از تونس آغاز شد، در بحرین نيز مردم به گونه اي مدني و مسالمت آمیز به طرح مطالبات خود و احقاق حقوق از دست رفته‌ی خویش پرداختند. در همین راستا، با تحصن در میدان «لؤلؤ» منامه، اعتراض‌های خود برضد رژیم «آل خلیفه» را آغاز كردند. اما اين انقلاب جدا از مداخله خارجي نيروهاي سپر جزيره با چالشها و مشكلات فراوني روبر بود و عملا به رغم همانندي هاي بسیار انقلاب بحرین با دیگر انقلاب‌های عربی، در عمل به با مقاومت همه جانبه ساختار سياسي حاكم روبرو شد. در اين بين، با وجود تداوم فشارها، اين كشور همچنان با اعتراضها و درگيريهايي روبرو بوده است. این نوشتار به بررسي متغيرهاي كلان و تاثير گذار در تثبيت وضعيت كنوني و هر گونه سرنوشت سياسي آينده انقلاب بحرين می پردازد.
