طهمورث غلامی مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC اصلی ترین ویژگی جنبش بهار عربی در کشورهای عرب، اعتراض آنها به وضع موجود و تحول خواهی می باشد. چون جنبش های بهار عربی، وضع موجود در کشورهای خود را در ابعاد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نامطلوب می دانند، لذا خواهان تغییر و تحول در آن و جایگزین کردن آن با وضع جدید و مطلوب دیگری می باشند. جنبش بهار عربی موفق شده است که به طور نسبی تا حدودی وضع موجود را در تونس، مصر، لیبی و حتی بحرین و عمان دگرگون کند و یا به هم بریزد. طبیعی است پس از این مرحله، نوبت به مرحله ی ساختن برسد، ساختن آنچه که در وضع سابق وجود نداشت و همین فقدان آغاز حرکت جنبش های بهار عربی شد. سوالی که اینجا مطرح می شود این است که کدام نیرو یا نیروهای سیاسی و اجتماعی، مسئولیت ساخت مبانی و زیربناهای اجتماعی،
