طهمورث غلامی مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC یکی از مهمترین ویژگی های جوامع عرب منطقه خاورمیانه در نیمه اول قرن بیستم میلادی، وابستگی خارجی، عقب ماندگی داخلی، ضعف و توسعه نیافتگی بود.زیرا پس از فروپاشی عثمانی بعد از پایان جنگ جهانی اول بسیاری از جوامع عرب که روزی جزئی از امپراطوری عثمانی بودند به حال خود رها شدند.هرچند در دوران عثمانی هم به دلیل تبعیض های که حاکمان ترک قائل می شدند وضعیت اعراب تعریف آنچنانی نداشت اما حداقل تحت سلطه یک دولت خارجی غیر مسلمان نبودند.پس از پایان جنگ جهانی اول برخي از این کشورها مانند سوريه و عراق تحت قیمومیت کشورهای اروپایی مانند فرانسه و انگلیس قرار گرفتند.
