دکتر گلناز سعیدی عضو هیئت علمی دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC خلاصه از اواسط دهه 2000، ترکیه گفتمان قدرت نرم را در برنامه سیاست خارجی خود گنجانده و توجه خود را به سمت ایجاد زیرساخت های قدرت نرم معطوف کرده است. تا سال 2013، ترکیه به عنوان یک قدرت منطقه ای، یک بازیگر مهم در عرصه قدرت نرم، و چراغ دموکراسی و ثبات در یک منطقه بی ثبات مورد تحسین قرار می گرفت. با این حال، محدودیت‌های آزادی بیان، سانسور رسانه‌ها، و سرکوب مخالفان بر رتبه کنونی قدرت نرم ترکیه تأثیر گذاشته است. در حالی که ترکیه شبکه دیپلماتیک و دستگاه دیپلماسی عمومی خود را برای اعمال قدرت نرم گسترش می دهد، شهرت جهانی ترکیه شاهد یک مارپیچ نزولی بوده و ظرفیت آن برای جذب مخاطبان بین المللی به ویژه در غرب به دلیل عقب نشینی دموکراتیک کاهش یافته است.. این مقاله به بررسی قدرت نرم و نقش رهبری
