محمد رضا صالحی مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC بیان رخداد: بعد از گذشت نزدیک به 20 ماه از آغاز خیزش‌های مردمی بحرین در فوریه 2011، رژیم حاکم آل خلیفه با ممنوع کردن تظاهرات‌های مردمی در 30 اکتبر 2012 یک بار دیگر به افکار عمومی جهانی نشان داد که با وجود تعهد ظاهری به اصلاحات سیاسی قصد کوتاه آمدن در مقابل خواسته‌های مشروع مخالفین خود را ندارد. به دنبال این تصمیم دولت و همچنین اعمال محدودیت دیگری بر معترضان از طریق لغو کردن حق تابعیت 31 نفر از مخالفین سیاسی بحرینی چون برخی از اعضای پیشین شورای نمایندگان این کشور در روز شنبه 10 نوامبر (1) و به طور کلی افزایش بیش از پیش فشارها و خفقان سیاسی در بحرین از سوی دولت، به نظر می‌رسد از یک سو سرنگونی آل خلیفه به جای اصلاحات سیاسی خواسته اصلی معترضان این کشور را شکل خواهد داد و از سوی دیگر مخالفت‌های
