علیرضا نوری مقدمه آنچنان که از اظهارنظرهای مقامات کرملین پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا بر می‌آید، بسیاری از آنها از انتخاب رامنی نگران و در مقابل، امید به بازانتخاب اوباما داشتند. عجله آنها در تبریک به اوباما پس از انتخابات نیز این مسئله را تأیید می‌کند. جالب تأمل این که مدویدیف با ابراز خرسندی آشکار از شکست رامنی، تأکید کرد از این بابت که فردی که روسیه را دشمن شماره یک امaریکا می‌دانست، در انتخابات پیروز نشده خوشحال است و اوباما را فردی قابل درک و پیش‌بینی‌پذیر می‌داند.[1] هرچند پوتین نیز از شکست رامنی خوشحال است، اما او و مدویدیف به خوبی با تاریخ سیاست خارجی امریکا آشنا هستند و می‌دانند که چرخش نخبگان در کاخ سفید تنها با تغییرات تاکتیکی در این حوزه همراه بوده و سیاست‌های کلان واشنگتن از جمله در مورد روسیه ثابت است. لذا، تفاوت آنچنانی میان رامنی و اوباما نبود. روندها در
