هادي تركي پژوهشگر روابط بین‌الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح –IPSC اصولا کشورهای قدرتمند، رویکردی مرکانتیلیستی یا نئومرکانتیلیستی به «امنیت انرژی» برای دست‌یابی به این محصول رونق‌بخش اقتصادی دارند. رویکرد انگستان، فرانسه، آلمان و آمریکا در قرن 19 و 20 نگاهی مرکانتیلیستی و رویکرد چین جدید و دیگر کشورهای رقیب برای دست‌یابی به نفت و گاز در قرن 21 نگاهی نئومرکانتیسلیتی است که از طریق دیپلماسی انرژی سعی در کاستی این محصول دارند. به‌عبارتی؛ دیپلماسی انرژی فعالیتی موثر به منظور شناخت منابع و نحوه دست‌یابی به این مهم برای کشورهای نیازمند به این منبع بوده است. همچنین، نوعی دیگری از دیپلماسی انرژی فروش آن توسط کشورهای دارای ذخایر برای دست‌یابی به ذخایر ارزی است که لازمه داشتن چنین دیپلماسی؛ تحرک اقتصادی و تحرک دیپلماسی است.
