محمد جعفری پژوهشگر در حوزه علمیه قم مرکز بینالمللی مطالعات صلح – IPSC مقدمه صلح و امنیت گزارههایی است که از هویت نفسانی بشر و خوی جاهطلبی و سهم خواهیاوبر خواستهتا جایی که بازخوانی مستندات پیش از دوران رنسانس میتواند نقاب ساختگی حقوق بشر امروز را برای عقل نمایان سازد. در چنین الگویی دینمداری گره از زندگی بشر گشود و گسترش اسلام چشم بشریت را بهسوی حقایق بازکرده است، در این میان آنانی که متکی بر قوههای قهریه خود بهجایگاهی دستیافته بودند و منافعی را به اعتبارات خود افزوده نور حقیقتیاب دین را برنتافته و با بدل از زدن از اصالتهای کلام به ساحتی از علم (بدلی) دست یافتند تا بتوانند صلح و امنیت که پایه و اساس الگوی تعامل انسانیت است را در تضامین حقوقی گرفتار سازند؛ این بود که بشریت با قانون بدل زدهشده از قانون فطرت خود عبور و به ساحتی دیگر از دانش برای هدایت زندگی