دکتر علی قلی جوکار جامعه شناس و پژوهشگر فرهنگی ، اجتماعی و روابط بین الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC مقدمه حداقل طی دهه گذشته کنشگران جهانی همزمان با توسعه قدرت سخت، برای حفظ منافع ملی و قلمرو سرزمینی و امنیت خود، به استفاده و بهره وری هرچه بیشتر از قدرت نرم را در دستور کار خویش قرار داده اند.وقتی همسویی و ترکیب قدرت سخت و نرم اتفاق می افتد پیامدهای مقبت و منفی آن به مراتب افزایش می یابد. مثلا استفادده همزمان از قدرت سخت( نیروها و تکنولوژی وسخت افزار نظامی) و قدرت نرم(ایدئولوژی و باورهای فرهنگی و مذهبی) در جنگ های خاورمیانه شامل کشورهای سوریه،لبنان،یمن ،فلسطین اشغالی،عراق و افغانستان خود گویاتر از آن است که نیازی به شرح وبسط، و تبیین بیشتری داشته باشد.علاوه بر کنشگران بین المللی دورتر، از یک دهه پیش تر تا کنون
