فاطمه خادم شیرازی پژوهشگر روابط بین الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC انتخابات پارلمانی ۲۰۲۵ عراق که برای ۱۱ نوامبر برنامه‌ریزی شده، انعکاس چندلایه از بحران مشروعیت، فرسایش نهادی، و رقابت بازیگران داخلی و خارجی بر سر شکل‌دهی دولت آینده است. این رأی‌گیری نه‌تنها به‌منزلهٔ آزمون تداوم نظم پساصدامی تلقی می‌شود، بلکه میدان بازتولید قدرت و سنجش توان اصلاح ساختاری در چارچوب قانون انتخابات اصلاح‌شدهٔ ۲۰۲۰ است . قانون جدید با اعمال فرمول سن–لگه با ضریب ۱.۷، عملاً به سود جریان‌های ائتلافی و به زیان نامزدهای مستقل عمل کرده و در نتیجه از خیزش‌های مردمی برای بازسازی سیاست رسمی جلوگیری می‌کند.(1) با ثبت حدود 6917 نامزد(۷۷۵۴ نامزد ثبت نام شده و ۸۳۷ نفر از آنها رد صلاحیت ) برای ۳۲۹ کرسی پارلمان (۳۲۰ عمومی و ۹ مربوط به اقلیت‌ها)، (2)عراق وارد رقابتی بی‌سابقه اما کم‌کیفیت شده است؛ تراکم کمی کاندیداها عمدتاً فراتر از نشانهٔ پویایی سیاسی تلقی نمی‌شود، بلکه
