مریم وریج کاظمی پژوهشگر جغرافیای سیاسی مرکز بینالمللی مطالعات صلح – IPSC بررسی جایگاه نظام طبیعت در فرایند استاندارد سازی نهایی(نظم نوین جهانی) به موازات تحلیل مواضع سیاسی- جغرافیایی مناطق مختلف جهان در قبال جریانات و فرایندهای عملکرد بشری در مجموع بیانگر توان بالقوه بالا در کاهش سوء استفاده از نیروی طبیعت است. در طی نیم قرن گذشته در بسیاری از کشورهای جهان گرچه پیشرفتهای در کاهش فرسایش نظام طبیعت حاصل شد اما به گونه ای نبود که جایی امیدواری باشد چون خلاقیت ها و اختراعات بیشتر رو به سوی نابودی جهان در حال افزایش است و دگرگونیهای آشفته محیط زیستی، مناسبات سازنده بین المللی را در گرداب مشکلات فرو خواهد برد.