دکتر مریم وریج کاظمی پژوهشگر مسائل ژئوپلیتیک مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC افغانستان در 1402 همانند سال های قبل با یک مجموعه پیچیده ای از بحران ها و تنش ها رو به رو بود. پس از چهار زمین لرزه به بزرگی 6.3 ریشتر در هرات که تلفات جانی و مالی بسیاری بر جا گذاشت، همچنین پس از اعلامیه 3 اکتبر دولت پاکستان مبنی بر اخراج 1.3 میلیون افغان غیرقانونی ساکن در این کشور، نیاز به کمک های بشر دوستانه شدت یافت. میلیون ها افغان عواقب چهار دهه درگیری، فقر، فجایع مکرر و رکود اقتصادی را در سال گذشته نیز تحمل کردند(1). ضمن اینکه وضعیت حقوق بشر در افغانستان به ویژه برای زنان و دختران بدتر شد و سیستم مراقبت های بهداشتی با کمبود بودجه قابل توجهی مواجه گردید که هشت میلیون نفر را مستقیما تحت تاثیر قرار داد. در طی سال گذشته تهدیدات تروریستی در افغانستان همانند
