فاطمه خادم شیرازی پژوهشگر و مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلحIPSC حفظ تعهد دیرینه هند به خودمختاری استراتژیک در سیاست خارجی خود ، مستلزم حفظ موقعیتی مساوی از تمام قطب های اصلی نفوذ در نظام بین المللی در منطقه ای است که احتمالاً قطبی ترین منطقه جهان است که بین چندین قدرت منطقه ای از جمله اسرائیل، ایران، ترکیه، و کشورهای عرب خلیج فارس – و قدرت های غیر منطقه ای، از جمله آمریکا، روسیه، چین و اروپا تقسیم شده است. بعضی از تحلیل گران سیاسی، ازبین قدرت های منطقه ای روابط بین اسرائیل و هند که در سال های اخیر عمیق شده است، را ناشی از منافع متقابل و یک ایدئولوژی اصلی مشترک تحلیل می کنند.اما چه عواملی باعث شده که روابط هند با اسرائیل ازفاصله دیپلماتیک به مشارکت استراتژیک تغییر جهت دهد؟ و آیا هند با حمایت از اسرائیل در جنگ غزه خواهد توانست خود مختاری استراتژیک در
