دکتر حسین ربیعی استاد دانشگاه و کارشناس ژئوپلتیک مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC ائتلاف سازی ایالات متحده علیه ایران پیرامون ایران را منطقه ای در برگرفته است که سالهاست گونه های مختلف بی ثباتی را تجربه می کنند. از زمانی که بریتانیا در اوایل دهه 1970 از شرق سوئز خارج شد، ایالات متحده آمریکا با ابتکار «استراتژی دو ستونی» به این منطقه روی آورد و با میدان دادن به ایران و عربستان نخستین ائتلاف منطقه ای را برای پیشبرد اهداف خود طراحی کرد. این ستون های ثبات، تا زمان فروپاشی رژیم پهلوی در ایران تا اندازه ای کارآمد بود و به برخی هدف های خود دست یافت. با پیروزی انقلاب اسلامی و قطع شدن روابط ایران و ایالات متحده آمریکا، مداخله این کشور در منطقه وجه دیگری یافت و به اشکال مختلفی از رویارویی با ایران، تغییر جهت داد. تشکیل “شورای همکاری خلیج” نخستین اقدامی بود که
