محسن فرخانی کارشناس مسائل اتحادیه اروپا مرکز بین المللی مطالعات صلح –IPSC پس از پایان جنگ جهانی دوم، کشورهای جهان با لزوم امضای معاهدات و تشکیل اتحادها، ساختارها و سازمان های بین المللی و منطقه ای مهمی نظیر سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا، آژانس بین المللی انرژی اتمی، ناتو و غیره مواجه گردیدند. این ساختارگرایی هدفمند را می توان میراث نظم وستفالیایی و آماده ساز بستری برای تثبیت قدرت و منافع غربی در مقیاس جهانی دانست. با مطالعه روند برجسته سازی نرم های بین المللی توسط کشورهای غربی و مستثنی ساختن استراتژی های خود از طریق کاربست استانداردهای دوگانه در قبال دیگر مناطق جهان، می توان دریافت که خلق مفاهیم و برداشت دولت های غربی از آنان، نیز در راستای تسهیل تامین منافع انفرادی و جمعی کشورهای غربی و عضو ناتو بوده و هست.
