مریم وریج کاظمی پژوهشگر مسائل ژئوپلیتیک مرکز بین المللی مطالعات صلح– IPSC جنگ سایبری معمولاً به مجموعه‌ای از عملیات تهاجمی و دفاعی اشاره دارد که در فضای مجازی انجام می‌شوند و از ارتباط متقابل و آسیب‌پذیری زیرساخت‌های دیجیتال سوءاستفاده می‌کنند. رایج‌ترین اشکال حمله در جنگ سایبری شامل حملات خارج از کشور، جاسوسی سایبری، حملات زنجیره تأمین، سوءاستفاده‌های روز صفر، ایمپلنت‌های مخفی، فیشینگ و حملات«DDoS » است. اولین جنگ سایبری در مقیاس بزرگ جهان درگیری روسیه و اوکراین می باشد که این جنگ علاوه بر اینکه مستقیما بر اوکراین تأثیر گذاشت و حملات سایبری سیستماتیک روسیه به دفاتر دولتی، زیرساخت‌های حیاتی و حتی رسانه‌ها را به دنبال داشت، توانست بر کشورهای متحد اوکراین(به خصوص اروپا) نیز تأثیرگذار باشد. به طور کلی مهاجمان جنگ سایبری با حمله به زنجیره تأمین (پیمانکاران فرعی، شرکا، تأمین‌کنندگان…) شرکت‌های بزرگ تمایل دارند با تأثیرگذاری بر اکوسیستم سازمان‌های حیاتی، به طور غیرمستقیم آنها را مختل کنند. چنین
