ابراهیم اخلاصی  پژوهشگر، نویسنده و مدرس دانشگاه    مرکز بین‌المللی مطالعات صلح -IPSC   دونالد ترامپ در این مدت کوتاه،  دو تصویر ناهمگن و در عین حال نازیبا را از خود در قامت رئیس جمهور ایالات متحده نقش و ثبت کرده است که یکی در اروپا و دیگری در چهاردهم ماه (می) در غرب آسیا به وقوع پیوسته است که تفسیر رویداد اروپایی را به نقل از یک متخصص بحران روابط  برایتان می نویسم و دیگری را از آنچه اکنون در حال وقوع است: کارل پتر ویرسن درمان گر بحران روابط و استاد  ترومای خودشیفته  که عمدتا تجربیات ناخوشایند  و وضعیت های روانی شوک و اضطراب را بررسی و تحلیل می نماید در خصوص ترامپ و تحقیر شدید و مشمئز کننده رئیس دولت اوکراین می گوید: امروز به شکل دردناکی آشکار شده است که اعمال قدرت خودشیفته روان پریشانه چگونه بنظر می رسد، آنجا که یک رئیس جمهور، رئیس دولت

مریم وریج کاظمی پژوهشگر مسائل ژئوپلیتیک مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC موقعیت جغرافیایی یونان در شرق مدیترانه نقش این کشور را در سیاست های ژئواستراتژیک قدرت های منطقه ای و جهانی برجسته می کند. کنترل دریای اژه در اختیار یونان است، بنابراین این کشور ترانزیت بین دریای مدیترانه و دریای سیاه و همچنین جزایر نزدیک به سوریه و خطوط کشتیرانی که از کانال سوئز مصر خارج می شوند را کنترل می نماید. از سوی دیگر، یونان نقش اصلی را در برنامه ریزی نظامی قدرت های بزرگ ناتو ایفا کرده است به طوری که نزدیکی یونان به دریای سیاه و اوکراین توانست مداخله ناتو در بحران اوکراین- که مستلزم استقرار نیروی دریایی ایالات متحده در دریای سیاه و افزایش نیروهای ناتو در اروپای شرقی است-، را تسهیل نماید. همچنین یونان نقش مهمی در مداخلات ناتو در خاورمیانه داشته است، بدین ترتیب این منافع ژئواستراتژیک به تنش‌ها در داخل اتحاد ناتو

فاطمه خادم شیرازی  پژوهشگر و مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC   یادداشت سیاست‌های دونالد ترامپ علیه ایران در خاورمیانه، خصوصاً طی سفر به عربستان، نشان‌دهنده تلاش سازمان‌یافته‌ای بود برای تغییر موازنه قدرت در منطقه. ترامپ از ابزارهایی نظیر فشار اقتصادی، جنگ روانی، و تحقیر ایران به شکل مستقیم و غیرمستقیم بهره برد تا به اهداف خود در مهار قدرت منطقه‌ای ایران دست یابد. این سیاست‌ها دقیقاً مشابه راهبرد “فشار حداکثری” بود که از ابتدای دوره ریاست‌جمهوری او آغاز شد. خروج از برجام و اعمال تحریم‌های گسترده علیه ایران، موجب شد که ترامپ بر این تصور اصرار ورزد که ایران از طریق فشار اقتصادی و معرفی مشکلات داخلی، در نهایت مجبور به پذیرش خواسته‌های واشنگتن خواهد شد. او از تریبون‌های دیپلماتیک مانند سفر به ریاض، و ابزارهای روانی نظیر رسانه‌ها، برای برجسته کردن مشکلات داخلی، ضعف مدیریت، و نارضایتی عمومی استفاده کرد تا میان مردم و دولت ایران

اسلام ذوالقدرپور کارشناس روابط بین‌الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC    سیاستگذاری خارجی مطلوب در عصر آنارشی کنونی بر ناپایداری سیاست‌ها و تاکتیک‌ها استوار شده، انتخاب الگوهای راهبردی و تاکتیکی گوناگون و بلکه ناسازگار با یکدیگر را همزمان با یکدیگر توصیه می‌کند. اگر قرار باشد در جهان آشفته کنونی اصل ” ناپایداری سیاست‌ها و پایداری منافع راهبردی ” را به عنوان اندیشه رئالیسم قدرت، اجرایی و بقای بازیگر در نظام جهانی تضمین گردد، می‌بایست آماده تغییر ناگهانی سیاست‌ها و گذار فوری از تاکتیک کنونی به تاکتیک جدید بود. چنین چارچوب سیاستگذاری خارجی نیازمند الگویی از بی‌طرفی فعال است که به جای قرار گرفتن در یک طرف تقابل قدرت، به دنبال فرصت‌ها باشند. پرسش اصلی در چنین فرآیندی این است که: کدام طرف نظام جهانی باشیم؟ ده‌ها پاسخ برای این پرسش وجود دارد. اما پرسش مطلوب با توجه به شرایط زمانی و مکانی بازیگر در جهان آشوبناک می‌تواند چنین باشد که:

اسلام ذوالقدرپور کارشناس روابط بین‌الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC       راهبرد امنیت ملی که در چارچوب سیاست دفاعی هر بازیگر تعریف می‌گردد، دارای مؤلفه‌ها و حلقه‌های گوناگونی است که همسویی و همپوشانی آنها می‌تواند امنیت ملی بازیگر را برآورده سازد. این مؤلفه‌ها که هر کدام دارای حوزه سیاستی، ابزار و تاکتیک ویژه خود هستند را می‌توان در حلقه‌های توان نظامی (دفاعی و تهاجمی)، توان دیپلماسی، توان اقتصادی، توان سیاسی و اجتماعی به‌ویژه مشروعیت نظام و … مورد بررسی قرار داد. یکی از حلقه‌های مهم در راهبرد امنیت ملی که بیشتر در سیاست دفاعی کشورها مورد توجه قرار داشته و از مؤلفه‌های پنهان راهبرد امنیت برشمرده می‌شود را می‌توان سیاست پدافند غیرعامل دانست که اثرگذاری بالایی بر موفقیت دیگر حلقه‌های سیاستگذاری عمومی به‌خصوص راهبرد امنیت ملی دارد.  اگر چه پدافند غیرعامل را بیشتر در حوزه اقتصادی و صنعتی تعریف و طرح‌ریزی کرده‌اند، اما پیامدهای مطلوب یا نامطلوب پدافند غیرعامل

فاطمه خادم شیرازی پژوهشگر و مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC   حمله‌ای تروریستی در منطقه‌ی پهالگام (کشمیر) در تاریخ 22 آوریل 2025، که به کشته شدن 26 توریست انجامید، سبب تشدید تنش‌های میان دو قدرت هسته‌ای جنوب آسیا، هند و پاکستان، شده است. این رویداد بار دیگر آسیب‌پذیری این منطقه را به‌عنوان نقطه‌ی مرکزی بحران‌های امنیتی جنوب آسیا برجسته کرد. بر اساس اطلاعات موجود، این حمله نه‌تنها صلح منطقه‌ای، بلکه امنیت جهانی را به خطر انداخته و احتمال برخورد مستقیم نظامی میان دو کشور را افزایش داده است.در این چارچوب، برخی منابع به نقش حیاتی آمریکا در جلوگیری از تشدید تنش و در نهایت جنگ احتمالی میان این دو کشور اشاره دارند، اما جزئیاتی از نحوه‌ و میزان مشارکت این کشور ارائه نشده است. این بحران تأکیدی بر اهمیت راهکارهای تازه و بازنگری در استراتژی‌های ضدتروریستی و دیپلماسی منطقه‌ای دارد تا از تشدید درگیری‌ها میان دو قدرت هسته‌ای

  اسلام ذوالقدرپور کارشناس مسائل بین الملل  مرکز بین‌المللی مطالعات صلح -IPSC   سیاستگذاری مطلوب که بتواند انگاره‌ها، نیات و اهداف سیاستگذار و حکمران را برآورده سازد، فرآیندی است که سیاست‌ها و تاکتیک‌هایش بر احساس برتری و خودخواهی بنیان نشده باشند. آرمان‌گرایی در سیاستگذاری خارجی که با احساس غرور و برتری بازیگر ترکیب می‌شود، سیاستگذار خارجی را در چرخه‌ای از سیاست‌های تکراری نامطلوب گرفتار می‌کند تا توان تشخیص سیاست راهبردی از تاکتیک‌هایش را از دست داده و در اوج احساس اقتدار به ناگاه دچار ناتوانی و سرنگونی گردد. سیاستگذاری خارجی میدان برسازی انگاره برتری جویی و غرور جعلی نیست، زیرا این احساس خودخواهی به فرسودگی و در نهایت فروپاشی منجر می‌شود. همان‌گونه که اندیشمند روابط بین الملل ” هنری کسینجر ” بیان می‌دارند:<< تاوان جاه طلبی بیش از حد – چیزی که یونانیان آن را غرور می‌نامند- فرسودگی است.>>1 غرور در حکمرانی و سیاست خارجی که پیامد احساس برخورداری از