دکتر گلناز سعیدی پژوهشگر ارشد روابط بین الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC بخش اول مقدمه ایران و چین از دیرباز دارای روابط فرهنگی، تجاری و سیاسی بوده‌اند. مسیرهای جاده ابریشم، پلی میان تمدن‌های کهن ایران و چین، نه تنها کالاها بلکه دانش، مذهب و هنر را منتقل می‌کرد. با گذر زمان، این روابط در دوران مدرن به ویژه در چارچوب اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی توسعه یافته است. توجه به غرب چین، منطقه‌ای که بیشتر شامل سین‌کیانگ است، به دلایل استراتژیک و اقتصادی اهمیت دارد. این منطقه به عنوان دروازه‌ای برای اتصال چین به آسیای میانه و خاورمیانه شناخته می‌شود و نقش مهمی در پروژه‌های اقتصادی چین، از جمله «یک کمربند، یک جاده»دارد (Belt and Road Initiative) (Rasanah, 2021). از دید ایران، توسعه روابط با غرب چین می‌تواند فرصت‌هایی برای افزایش صادرات، جذب سرمایه‌گذاری و تقویت جایگاه ترانزیتی ایران ایجاد کند. در عین حال، این روابط چالش‌هایی نیز
