ابتکار امریکایی ساختن  جهانی بهتر در مقابل ابتکار کمربند – راه چین

مشارکت علیه چین یا فراتر از آن؟

دکتر  قدرت الله بهبودی نژاد

دانش آموخته مطالعات بین الملل از دانشگاه جواهر لعل نهرو

چکیده

سیاست‌های خصمانه  بین شیوه‌های  حکومت‌های دموکراتیک و  اقتدارگرا در سراسر جهان به تدریج شدیدتر می‌شود. سیاست‌های قاطع پکن و شیوه‌های تجدیدنظرطلبانه آن در سالهای اخیر علیه طرح آمریکا (برای ایجاد یا دفاع از نظم مبتنی بر قوانین از طریق ابتکارات شفاف و مقاوم)، ازعوامل ثابت این سیاست اختلاف آمیز  هستند. ابتکار”ساختن جهانی بهتر “به رهبری آمریکا Build Back Better World (B3W)  در پی یافتن جایگزین بهتر و پایدارتر برای طرح کمربند و جاده شی جین پینگ (BRI) پیش بینی و ارائه  شده است که دولن بایدن به دنبال تحقق آن است. این پژوهش به طور اجمالی ضروریات استراتژیک طرح B3W که هنوز در حال شکل گیری است را مورد کندوکاو قرار داده  و آن را با نفوذ روزافزون چین از طریق طرح  BRI مقایسه می‌کند و به طور ویژه، ریشه‌ها و ویژگی‌های طرح پیشنهادی، و همچنین  واکنش قدرتهای منطقه‌ای مانند هند، ژاپن و استرالیا و همچنین چین و چالش‌های عملی و ساختاری که اینطرح با آن روبرو است را مورد بررسی قرار می‌دهد.

مقدمه

مسئله چین به عنوان یک بازیگر تجدیدنظرطلب در حال تبدیل شدن به یک چالش بزرگ در منطقه هند و اقیانوس آرام (ایندو-پاسیفیک) می‌باشد. ایجاد نفوذ و تغییر وضع موجود از طریق تأمین مالی زیرساخت‌ها و ارتقاء ارتباطات از مهم‌ترین جنبه‌های ابتکار کمربند و جاده چین است کهشی جین پینگ از زمان به قدرت رسیدن در سال  2013  مدام در حال پیشرفت آن می‌باشد. بحث بر سر “کیفیت” در مقابل “کمیت” و عدم شفافیت تأمین مالی زیرساخت‌ها در خط مقدم تصور منفی جهانی نسبت به BRI، چه در منطقه و چه در سطح جهانی شده است (1). عملیات نفوذ و کنترل دامنه استراتژیک اقتدارگرایانه چین به طور قابل ملاحظه‌ای در بین کشورهای  دموکراتیک و چگونگی  طرحی متوازن در مقابل  عملیات BRI  پکن،  افزایش یافته است.

با توجه به این دیدگاه، در چهل و هفتمین نشست گروه هفت (G7) که استرالیا، هند، کره جنوبی و آفریقای جنوبی در آن  به عنوان مهمان شرکت داشتند، هفت بزرگترین دموکراسی صنعتی جهان (ایالات متحده، بریتانیا، کانادا، ژاپن، ایتالیا، آلمان و فرانسه) به رهبری ایالات متحده  ابتکاری را با عنوان ساختن جهانی بهتر Build) (Back Better World (B3W) راه اندازی کردند. B3W که به طور گسترده به عنوان مقابله با BRI چین تصور می‌شود، اساساً “ابتکاری مثبت برای برآوردن نیازهای زیربنایی عظیم کشورهای با درآمد کم و متوسط” می‌باشد (2). مهم‌تر از همه، این ابتکار به عنوان یک چتر استراتژیک با هدف ایجاد ائتلافی بین کشورهای با درآمد کم و متوسط، به رهبری ایالات متحده و دیگر کشورهای گروه 7 تلقی می‌شود.

سؤال محوری که این موضوع به طور مختصر به آن می‌پردازد این است: اهداف استراتژیک این پروژه و ارتباط آن در شکافی که به سرعت در حال عمیق‌تر شدن بین نظام‌های  دموکراتیک و استبدادی است و عمدتاً ناشی از رقابت ایالات متحده و چین است، چیست؟ علاوه بر این، آیا  این مشارکت در ایجاد توازن (یا مقابله) با BRI چین است یا فقط مشارکت بین  کشورهای دموکراسی خواه خارج از شیوه یکجانبه چین می‌باشد؟ در این پژوهش استدلال می‌شود که اگرچه B3W به عنوان رقیبی برای BRI مطرح شده است، اما در حقیقت، چنین روایتی حکایت  از یک رقابت گسترده‌تر قدرت بین ایالات متحده و چین مشتق شده است.

B3W دارای چندین حوزه تمرکز متمایز در مقایسه با BRI است و بنابراین می‌تواند هم به عنوان مکمل و هم رقیب BRI ظاهر شود.

B3W ویژگیها و مفاد متن نوشته آن

بر طبق متن نوشته  B3W یک ابتکار جهانی “مبتنی بر ارزش و استاندارد بالا” است که بنادارد به عنوان چارچوبی برای “مشارکت شفاف در زیرساخت‌ها” رشد کند. هدف نهایی این طرح این است که کسری زیرساخت‌ها را در کشورهای در حال توسعه کاهش دهد، که بیشتر در اثر همه گیری کووید 19 نیز تشدید می‌شود. این ابتکار به دنبال بسیج سرمایه بخش خصوصی در چهار بخش کلیدی اقلیم، امنیت سلامت، فناوری دیجیتال و برابری جنسیتی است. B3W که با برنامه‌های گروه 7 مرتبط است بر “ساختن جهانی بهتر” پس از پایان همه گیری با تأمین رفاه آینده، محافظت از کره زمین از طریق انقلاب سبز، تقویت مشارکت‌ها، تقویت مجدد اقتصاد و پذیرش ارزش‌های دموکراسی، آزادی، حاکمیت قانون و برابری متمرکز است.

قرار است پس از اجرا، B3W به یکی از بزرگترین ابتکارات جهان دموکراتیک با محوریت زیرساخت‌های جهانی  تبدیل  شود که از “آمریکای لاتین و کارائیب تا آفریقا تا هند و اقیانوس آرام” گسترش یابد.

 این سازمان با اختصاص یک جهت جغرافیایی خاص به هر یک از شرکای G7، با تمرکز کلی بر کشورهای با درآمد کم و متوسط، به دنبال  زیرپوشش قرار دادن  منطقه وسیعی از جهان است. نکته مهم این است که چنین تمرکز جغرافیایی گسترده‌ای، حداقل به طور ضمنی، به عنوان رقابت با BRI مطرح است  که خود دارای شبکه جهانی وجغرافیایی عظیمی است که آسیا را با آفریقا و اروپا از طریق کمربند اقتصادی جاده ابریشم و  راه ابریشم دریایی با چین به عنوان قطب جهان متصل می‌کند (3).

 کشورهای در حال توسعه برای توسعه زیرساخت‌های خود به حدود 40 تریلیون دلار آمریکا نیاز دارند. اگرچه BRI میلیاردها دلار تأمین مالی کرده است، اما جای خود را به چندین موضوع مانند بدهی ناپایدار، عدم شفافیت در قراردادها ، فساد، آسیب‌های زیست محیطی و اجتماعی و پروژه‌هایی با پتانسیل دوگانه داده است (4) با توجه به این موارد، B3W قصد دارد در ظاهر به عنوان یک ابتکار قابل اعتماد برای کاهش شکاف‌ها و بی اعتمادی‌ها ظاهر شود، در حالی که هدف اصلی آن زیر سؤال بردن شیوه‌های نامشروع پکن است.

با این وجود، B3W هنوز در ابتدای راه خود است، زیرا در اجلاس G7 که در 13 ژوئن 2021 برگزار شد، به طور رسمی و کاملاً به عنوان یک اقدام چند جانبه معرفی شد. اگرچه اکنون  آشکارا  به عنوان ابتکار منطقه‌ای برای مقابله با BRI چین اعلام می‌شود، اما در حال حاضر فاقد ساختار منسجم یا برنامه چند جانبه ای خوب برای دستیابی به این اهداف اعلام شده خود است. از همه مهمتر، لازم به ذکر است که گروه 7 گروهی از اقتصادهای صنعتی و دموکراسی‌های بسیار پیشرفته است که اغلب از مشکلاتی که اقتصادهای رتبه پایین یا متوسط در اجرای زیرساخت‌های با کیفیت با آن روبرو هستند، درک نمی‌کنند یا از آنها آگاه نیستند. علاوه بر این، بدون گنجاندن رسمی شرکت کنندگان مهمان مانند هند، آفریقای جنوبی و دولتهای آمریکای جنوبی، تمرکز گروه 7 بر کشورهای با درآمد کم و متوسط به عنوان یک چشم انداز بیرونی، سبب انتقادات مطرح شده برصندوق بین المللی پول و شیوه‌های وام دهی مشروط بانک جهانی شده  است (5).

امااز سوی دیگر  ابتکار کمربند – راه بر اساس شعارهای تجدیدنظر طلبانه انقلابی چین ساخته شده است. پکن با موفقیت از ناامیدی کشورهای در حال توسعه با تأمین بودجه‌شان از سوی  نهادی غربی یا برتون وودز، به نحو احسن استفاده کرده است. در واقع، نقش اصلی چین در تأسیس بانک توسعه چندجانبه، بانک توسعه جدید در سال 2014، به همراه دیگر اعضای  گروه بریکس برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی  و متعاقباً بانک سرمایه گذاری زیرساخت‌های آسیایی  در سال 2016 استدلال فوق را تأیید می‌کند. اگر چه، این نهادهای چندجانبه جدید نشان دهنده تلاش جهان در حال توسعه برای دریافت نمایندگی بیشتر در بانک جهانی و صندوق بین المللی پول است همان  چیزی که نهادهای جدید با چین به عنوان یکی از اعضای مهم و در رأس آن به ترتیب از آن استفاده می‌کنند (6)

ابتکار کمربند-راه (BRI) مشارکت عملیاتی بی نظیر؟

در سطح وسیع‌تری، B3W و BRI طرح‌های تأمین مالی زیرساخت‌ها هستند، با این حال، آن‌ها در زمینه‌های تمرکز خود در زمینه بخش‌ها، اجرا و اهداف متفاوت هستند. BRI عمدتاً بر زیرساخت‌های فیزیکی و توسعه‌ای اتصال محورمتمرکز است، و در حال حاضر روی ابتکاراتی مانند جاده ابریشم سلامت و جاده ابریشم دیجیتال سرمایه گذاری می‌کند. در حالی که، B3W محدوده بسیار وسیع‌تری را شامل می‌شود که شامل بخش‌های غیر سنتی مانند امنیت بهداشت، اتصال دیجیتال، اقدامات اقلیمی و مطالعات جنسیتی می‌باشد (7). ایالات متحده قصد دارد از طریق همکاری با شرکای “همفکر” این ابتکار را به عنوان یک جایگزین گسترده برای BRI معرفی  کند.

یک مقام ارشد در دولت بایدن اظهار داشت که آنها معتقدند B3W از طریق “مدلی که ارزشهای مشترک آنها را منعکس می‌کند” در نهایت طرح کمربند –راه را با ارائه یک انتخاب با کیفیت بالاتر “مغلوب خواهد کرد. به عبارت دیگر، B3W بحث بین “کمیت” و “کیفیت” را مطرح می‌کند که ایالات متحده و متحد سرسخت آن ژاپن مدت‌هاست از آن حمایت می‌کنند. هر چند از بسیاری جهات، این امر تا حدی فضا را برای مانور و تکامل B3W محدود کرده است زیرا ادغام عمیق چین در اقتصاد جهانی و مشارکت اقتصادی نزدیک با دولت‌های سراسر جهان منجمله ژاپن هرگونه جداسازی یا دور شدن کامل از پکن را بسیار دشوار می‌کند. بنابراین موفقیت B3W را ممکن است  در میان کشورهای در حال توسعه به چالش کشد.

برای درک بهتر این مساله به عنوان مثال چین بزرگترین بازار شرکت‌های خودروسازی آلمانی بام دبلیو، دایملر و فولکس واگن است. پکن در گذشته از این به عنوان یک اهرم استراتژیک بر آلمان برای تأثیرگذاری بر تصمیمات علیه ممنوعیت همه جانبه هواوی و دستگاه‌های مخابراتی ساخت چین استفاده می‌کرد. چنین اقدام تلافی جویانه ای توسط پکن بر سر B3W می‌تواند میزان همکاری آلمان در این زمینه را در صورت تبدیل شدن به ضد BRI محدود کند (8). همزمان، ایتالیا علیرغم عدم موافقت دولتهای اروپایی در سال 2019 رسماً بخشی از BRI شد. تفاهم نامه‌های متعددی به امضا رسید، هر چند که تعداد کمی از آنها به پایان رسیده است (9). علی رغم اتخاذ موضع سنتی اروپایی ایتالیا و انتقاد از چین در موضوعاتی مانند سرکوب مسلمانان اویغور، روابط چین و ایتالیا همچنان مثبت است. علاوه بر این، ژاپن یک شریک تجاری پیشرو برای چین است در حالی که کشورهای مهمان G7  همانند استرالیا، آفریقای جنوبی و کره جنوبی (به استثنای هند) خود شرکای تجاری کلیدی و وابسته قابل توجهی برای پکن هستند.

B3W در روایت ایندو پاسیفیک

با در نظر گرفتن عامل پیچیده چین، B3W باید در زمینه روایت  ایندو-پاسیفیک و در ارتباط با سایر اقدامات منطقه‌ای مورد توجه قرار گیرد. در میان چنین محدودیت‌هایی، B3W ممکن است بیشتر به عنوان یک مکمل ظاهر شود تا جایگزینی برای BRI  اگرچه ممکن است از نظر اهداف برای بخشهای خاصی (به ویژه فناوری) به طور واضح در رقابت باشند، اما این دو طرح می‌توانند به عنوان مکمل یکدیگر عمل کنند. مانند BRI، B3W انتظار دارد در حین کار بر روی پروژه‌های بزرگ در کشورهای در حال توسعه، همکاری بین  دولتی، ارتباط بین قاره‌ای و هم افزایی منطقه‌ای بین کشورهای مورد نظر را به دست آورد. با این وجود، B3W هنوز از مشارکت چشم انداز بلندپروازانه به یک ترتیب عملی قابل توجه تبدیل نشده است. اگرچه هیچ تعهد مالی در این زمینه تا هنوز انجام نشده است، رقابت با بودجه تقریباً 4.2 تریلیون دلاری BRI به خودی خود یک چالش مهم برای این ابتکار امریکایی  خواهد بود، به ویژه در شرایط کنونی  افت اقتصادی ناشی از همه گیری کووید (19) علاوه بر این، هیچ ابزار مدیریت پروژه چندجانبه‌ای هنوز اعلام نشده است و هیچ نشانه روشنی از اینکه کدام شرکتهای توافق شده با G7 مایل به انجام کارهای پیمانکاری جهانی هستند، مشخص نشده است. اما در مقابل  ، پکن با موفقیت از بانک توسعه زیر ساخت آسیایی و بانک بریکس  برای اجرای یا پیشبرد پروژه‌ها و دیپلماسی BRI استفاده می‌کند (10).

B3W همچنین به عنوان یک توسعه دهنده شبکه اتصالات آبی ایالات متحده با ژاپن و استرالیا برای حمایت از توسعه زیرساخت‌های با کیفیت بالا اعلام شده است. در اسنادایالات متحده در باره B3W، به”تلاش” ابتکار “با استانداردها و اصول بالای ایمنی و اقتصادی اشاره و تبلیغ می‌شود.  همچنین ذکر شده است برای اینکه B3W اطمینان حاصل کند که در حال توسعه است و تبدیل به یک مکانیسم ثابت  شود، باید در دستورکار دولت‌ها و قدرتهای همفکر منطقه‌ای ایالات متحده گسترش یابد و نهادینه شود. این بدان معناست که قرار است ابتکار عمل  آن را فراتر از کشورهای G7  سایر متحدین خارج از جی 7 شامل  هند و استرالیا نیز انجام دهند. به طورمثال، هند تلاش می‌کند  B3W  را با  برنامه ساگارمالای هند به هم پیوند دهد  تا تمرکز خود را بر ارتباطات و حمل و نقل دریایی متمرکز کند. افزایش حضور منطقه‌ای استرالیا در اقیانوس آرام، در نتیجه گسترش B3W به دولت‌های  های ساحلی اقیانوس آرام و مشارکت گسترده ژاپن برای زیرساخت‌های  باکیفیت، که در حال حاضر کمک‌ها و سرمایه گذاری قابل توجه ژاپن را به کشورهای در حال توسعه هدایت می‌کند، گواهی بر وضعیت توکیو به عنوان یکی از بزرگترین ارائه دهندگان کمک‌های توسعه رسمی B3W است.

تا کنون، این سه قدرت میزان متفاوتی از تعهد به B3W را نشان داده‌اند. به عنوان مثال، ژاپن، شریک  ایالات متحده، اجرای B3W را پذیرفته و یا موافقت کرده است (11) از نظر توکیو، اهمیت B3W بسیار فراتر از شروع یک پروژه رقابتی در BRI است و تمرکز آن بر سرمایه گذاری زیرساختی “با کیفیت” در منطقه و در سطح جهانی است. ژاپن علاوه بر برنامه مشارکت گسترده برای زیرساخت‌های باکیفیت خود، “بستری برای همکاری تجاری ژاپن و هند در منطقه آسیا و آفریقا” (که عمدتاً یک طرح بازسازی شده از کریدور رشد آسیا و آفریقا در سال 2017 است)، شبکه نقطه اتصالات آبی با استرالیا و ایالات متحده، و مشارکت در ارتباطات پایدار و زیرساخت‌های  باکیفیت با اتحادیه اروپا در دست دارد. ژاپن نه تنها در سطح جهانی در زمینه سرمایه گذاری زیرساختی، به ویژه در جنوب شرقی آسیا، مشارکت دارد، بلکه تأییدیه‌ای برای تعیین اصول جهانی سرمایه گذاری زیربنایی “با کیفیت” توسط رهبران گروه 20 (از جمله شی جین پینگ)  دریافت کرده که نشان دهنده اعتبار  بالای این کشور  در این زمینه می‌باشد. بنابراین، B3W به عنوان یک ابتکار چتر حمایتی مطرح می‌شود که تمرکز شدید توکیو بر حوزه را افزایش داده و به آن اجازه می‌دهد موقعیت رهبری جهانی خود را در این حوزه تقویت کند.

هند و استرالیا هنوز به طور رسمی B3W را تصویب نکرده‌اند، علیرغم اینکه هر دو به عنوان “شرکای گسترده” در نشست جی 7 در سال 2021 در کورنوال دعوت شده‌اند. هند اعلام کرده است که طرح پیشنهادی را با جزئیات بیشتری برای درک بهتر جزئیات مطالعه می‌کند و آماده است تا “در مرحله بعد با B3W درگیر شود (12). بسیاری انتظار دارند که هند ابتکار عمل را بر اساس یک فرض استراتژیک برای جستجوی مشارکت بیشتر با سایر دموکراسی‌ها اتخاذ کند ونشان دهد که دموکراسی‌ها می‌توانند در زمینه اجرای پروژه گرد هم آیند. با این حال، برخی از محافل استراتژیک هند نگران هستند که مبادا هند از تعهدات طولانی مدت خود صرف نظر کند و به ابزاری برای اهداف واشنگتن در منطقه تبدیل شود.

استرالیا هنوز به صراحت در مورد این ابتکار موضع گیری نکرده است، اما اجلاس جی 7 را موفقیت آمیز اعلام کرد  و از اینکه این اجلاس هشدارهای کانبرا برای پاسخ به تأثیر فزاینده چین در تجارت جهانی دریافت کرده است قدردانی نمود. در هر صورت، در شرایطی که کانبرا  روابط تجاری پیچیده‌تری با چین دارد، B3W  و هم افزایی عمومی جی 7 با  چالش‌ها و شیوه‌های غیر بازاری چین می‌تواند مزیت استراتژیک مهمی برای آن ایجاد کند. شرکت مخابراتی استرالیا، با مشارکت دولت استرالیا، پیشنهاد خرید دیجیسل پاسیفیک (Digicel Pacific)، اپراتور مخابراتی کمتر شناخته شده در  حوزه دولت‌های جنوبی اقیانوس آرام را داده است تا مانع از خرید آنها توسط چین برای افزایش نفوذ و حضور خود در حیاط خلوت استرالیا شود. بر اساس گزارش‌ها، این قرارداد در حال حاضر به عنوان اولین ابتکار تحت مدیریت  طرح زیرساخت B3W برای محدود کردن نفوذ پکن مورد توجه قرار  گرفته است (13).

برای  جی 7 و قدرتهای همفکر منطقه‌ای آن، ایجاد B3W به صورت سیستماتیک، برنامه ریزی شده و مؤثر باید در اولویت قرار گیرد و پیوندآن با برنامه‌های ملی می‌تواند به دستیابی به این پیشرفت کمک کند. به عبارت دیگر، هدف جمعی آنها باید تحقق بخشیدن به آنچه در حال حاضر فقط روی کاغذ وجود دارد به یک اقدام عملی و عینی باشد که نه تنها  سبب شکوفا می‌شود، بلکه گواهی بر توانایی جمعی آنها در منطقه و  همچنین افزایش اعتبار واشنگتن به عنوان یک بازیگر فعال و مسئول در حوزه ایندو-پاسیفیک و در سطح جهانی باشد.

 در نهایت، B3W دعوت ایالات متحده برای جمع آوری دموکراسی‌های بزرگ جهان با هدف حفظ یک نظم آزاد، باز و “مبتنی بر قوانین” است. چنین تمرکز بر روی سیستم “مبتنی بر قوانین” یکی از اصول اصلی هم افزایی بوده است که منجر به ظهور گفتگوی امنیتی چهار جانبه (Quad) کواد، شبکه نقطه  اتصالات آبی، روایت ” کواد پلاس (Quad Plus)” و حتی دیدگاه‌های فردی کشورهای شریک دموکراتیک در چشم انداز هند و اقیانوس آرام آنها شده است. 

B3W-به دلیل سرمایه گذاری توسط دولت‌های دموکراتیک-می تواند به عنوان یک سیستم توسعه “مبتنی بر قوانین” آماده شود که دیدگاه‌های بلندپروازانه را با اصول و ایدئولوژی‌های لیبرال به عنوان هسته اصلی آن به روش باز و شفاف پیوند می‌دهد.

خواندن پاسخ چینی‌ها

از بسیاری جهات، واکنش چین به تشکیل B3W مطابق پیش بینی‌های  مورد انتظار بوده است. پکن از راه اندازی B3W برای ارتقاء بیشتر BRI خود استفاده کرده و کاستی‌های طرح مورد حمایت ایالات متحده را نیز برجسته کرده است. به عنوان مثال، معاون وزیر خارجه چین اظهار داشت که راه اندازی B3W فقط نشان می‌دهد که BRI چقدر ضروری، “درست و امیدوار کننده” می‌باشد. وی افزود که BRI قبلاً یک پروژه توسعه یافته، “باز” و “فراگیر” بود (در سال 2013 به عنوان “یک کمربند، یک جاده” پیشنهاد شد) با برنامه‌های کاملاً محکم و مشخص، در حالی که B3W هنوز انتزاعی  است و هنوز از ظرفیت تأمین مالی آن مطمئن نیست. این در کل  پاسخی سنجیده از جانب چینی‌ها  بود هرچند کاملاً غیرمنتظره نبود. از جهاتی، پکن شاید به خوبی از مشکلاتی که ممکن است B3W در اجرا و تحقق آن با آن روبرو باشد، آگاه باشد.

از سوی دیگر، سخنگوی دولتی پکن، حتی به سایر کشورها  برای  شرکت در B3W هشدار داده است. به نقل از گلوبال تایمز او می‌گوید: این ساده لوحانه است که باور کنیم B3W امیدی به رقابت با BRI دارد (14) او همچنین استدلال می‌کند  که این طرح  امریکایی  برای تأمین بودجه 40 تریلیون دلاری آن هم  زمانی که خود ایالات متحده با بدهی ملی عظیمی روبرو هست و همچنین با هدف بسیج سرمایه بخش خصوصی با توجه به دوره بهبود طولانی مدت  رکود اقتصادی بعد از کووید، غیر واقعی  بنظر می‌رسد.  وی در ادامه  این طرح را به عنوان یک تاکتیک ایالات متحده برای اثبات هژمونی خود تلقی می‌کند (15)  بنا به استدلال کارشناسان چینی B3W بیشتر بر اساس “معنای سیاسی” خود است تا هرگونه “نتایج مادی که ممکن است به دست آورد” و بنابراین شانس کمی برای موفقیت خواهد داشت. 

 

 

جمع بندی

علیرغم  توجهات چینی‌ها و سعی در بی اهمیت قرار دادن B3W، این پاسخ‌ها از سوی کارشناسان استراتژیک چین نشان می‌دهد که پکن تا حدودی زیادی نگران پیامدهای ناشی از موفقیت آمیز B3W برای BRI است. نکته مهم این است که در حالی که BRI کاملاً چین محور است و می‌خواهد پکن را در مرکز شبکه جهانی زنجیره‌های تأمین قرار دهد، B3W به عنوان یک سرمایه گذاری جهانی برنامه ریزی شده است. در این راستا، BRI می‌تواند با رقابت واقعی B3W روبرو شود، زیرا چین تمایلی به تمرکززدایی از برنامه BRI در سطح بین المللی یا چندجانبه و کاهش کنترل و مرکزیت آن بر پروژه‌های BRI نخواهد داشت. در واقع، به این منظور، BRI و B3W هر دو معادلات مکمل و رقابتی را به اشتراک می‌گذارند. 

ساخت B3W به صورت برنامه ریزی شده باید برای G7، شرکای مهمان و ایالات متحده اولویت داشته باشد. در غیر این صورت،  تنها ابتکاری برروی کاغذ خواهد ماند واگر به اقدامات مشخص تبدیل نشود، فقط برنامه ریزی و اعتبار واشنگتن را در منطقه محدود می‌کند. اگرچه B3W با چندین محدودیت ساختاری روبرو است  که اصلی‌ترین آنها برنامه‌های تأمین مالی نامشخص است ولی با این وجود این ابتکار دارای پتانسیل زیادی است. علیرغم احتمالاً مکمل BRI در برخی از بخش‌ها،  ولی در نهایت به عنوان رقیبی آشکار برای طرح شاخص چین مطرح می‌شود. با این حال، فراتر از این رقابت با چین، B3W به عنوان برنامه‌ای برای تقویت روایت نظم مبتنی بر قوانین با اطمینان از اینکه دولتهای با درآمد کم و متوسط جایگزینی برای تأمین مالی چین اغلب دارند، ارائه می‌شود. در این زمینه، مشارکت B3W هم در مقابل و هم در خارج از برنامه اقدام جهانی چین وجود دارد.

“1.Xi Underscores High-quality Infrastructure Construction for Inclusive Development”, Xinhua, 29 June 2019; and Wade Shepard, “How China’s Belt and Road Became a ‘Global Trail of Trouble’”, Forbes, 29 January 2020.

2. “Fact Sheet: President Biden and G7 Leaders Launch Build Back Better World (B3W) Partnership”, The White House, 12 June 2021.
3. Andrew Chatzky and James McBride, “China’s Massive Belt and Road Initiative”, Council on Foreign Relations, 28 January 2020.
4. Matthew P. Good manandJonathan E. Hillman, “The G7’s New Global Infrastructure Initiative”, Center for Strategic & International Studies, 15 June 2021.
5. “What are the Main Criticisms of the World Bank and IMF?”, Bretton Woods Project,4 June 2019.
6. Hongying Wang, “The New Development Bank and the Asian Infrastructure Investment Bank: China’s Ambiguous Approach to Global Financial Governance”, Development and Change, Vol. 50, No. 1, February 2019, pp. 221–244.
7. Christoph Nedopil Wang and Yingzhi Tang, “Analysis and Implications of the Initiative for Belt and Road Partnership on Green Development in Comparison to the Build Back Better World B3W”, Green Belt and Road Initiative Center, 2 July 2021.
8. “German Carmakers Benefit from Strong Q1 Development in China: EY Study”, Xinhua, 31 May 2021.
9. Francesca Ghiretti, “The Belt and Road in Italy: 2 Years Later”, The Diplomat, 23 March 2021.
10. agannath P. Panda, “AIIB Chronicle: China’s Ambition Behind Infrastructure Investment”, MP-IDSA Issue Brief, 21 March 2017.

11“G7 Leaders Adopt ‘Build Back Better World’ Plan to Rival China’s Belt and Road Strategy”, South China Morning Post, 12 June 2021.

12. “Transcript of Special Virtual Media Briefing by Additional Secretary (Economic Relations) following Prime Minister’s participation at 47th G7 Summit”, Ministry of External Affairs, Government of India, 13 June 2021.
13. Andrew Probyn, “Australian Taxpayers could Help buy Pacific Arm of Telecommunications Giant Digicel to Stop China from Nabbing it First”, ABC News, 20 July 2021.
14. Song Lin, “G7 Infrastructure Plan can Hardly Rival BRI”, Global Times, 14 June 2021.
15. Ma Jingjing, “G7’s Infrastructure Initiative Can’t Compete with the BRI: Experts”, Global Times, 15 June 2021.

واژگان كليدي: ابتکار امریکایی, ساختن,  جهانی بهتر ,مقابل, ابتکار کمربند – راه چین,