دکتر محمدحسن صنعتی پژوهشگر روابط بین‌الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح –IPSC پیشینه عملی در حال حاضر، ترکیه با تکیه بر قابلیت های تـاریخی و فرهنگـی خود سعی در تاثیرگذاري در معادلات منطقه اي و تحولات پیرامونی خود به ویژه جمهوري هـاي ترك زبان آسیاي مرکـزي و بهـره بـرداري از آنها در جهـت اهـداف و منـافع ملـی اسـتراتژیک غربگرایانه خود در سالهاي اولیه هزاره سوم دارد. از سویی ترکیه به د لیل برخورداري از اشتراکات قومی، زبانی، فرهنگی و مذهبی بـا کـشورهاي آسیاي مرکزي با شکل گیري خلاء قدرت ناشی از فروپاشی اتحاد جماهیر شـوروي ، خـود را ذيحق می دانست که با ایفاي نقشی پررنگ چتر نفوذی خود را بر سر حـداقل چهـار جمهـوري ترك زبان بگستراند . اما مؤکـدات پان ترکی مقامات آنکارا مانند جامعه بزرگ توران یا اتحادیـه بـزرگ تـرك هـا سـبب تـرس جمهوريهاي تازه تأسیس را – که به علت ساز و کار ویژه و
