روح اله مدبر پژوهشگر دیپلماسی و صلح مرکز بین المللی مطالعات صلح –IPSC همزمان با رشد ارتباطات بشر، در عرصههای تجاری، فرهنگی، اجتماعی ساختارهای جهانی نیز دستخوش تغییر و تحول گردید؛ البته همزمان دیپلماسی نیز دچار تحولی نوین شد، دورهمناسبات کنسولی دو جانبه جای خود را به روابط چندجانبه داد و نخبگان سیاسی جهان از نیمه قرن نوزدهم به بعد علاقمند به تشکیل مجامع بینالمللی متشکل از چندین کشور با انگیزه اولیه توسعه گفتمان صلح، تنشزدایی و افزایش مراودات تجاری و کسب سود شدند. پس از پیمانهای صلح وستفالی 1648 و کنگره وین 1815، کنوانسیون جهانی ضدبردگی 1840، که یکی از دستاوردهای ستودنی و ارزشمند بشری بود؛تشکیل کمیته بینالمللی صلیبسرخ (1863) به عنوان یکی از بزرگترین و موفقترین تجربه ها در جهان هم حاصل تفکر نخبگان بشردوست ومدافع حقوق انسانها و هم سربازان داوطلب جوان در میدانهای جنگ بود.