ماندانا کریمی پژوهشگر جامعه شناسی سیاسی مرکز بین المللی مطالعات صلح –IPSC اگر نگاهی تاریخچه پیدایش دولت ها بیندازیم متوجه می شویم که رابطه ای تنگاتنگ و جدایی ناپذیری بین آب و حکمرانی سیاسی در ایران وجود دارد. دولت هایی در دوران باستان در ایران شکل گرفتند را می توان به «دولت های آبیاری» لقب داد. چرا که به علت کمبود آب و جغرافیای خشکِ ایران، کنترل و تسلط بر آب به منزله اقتدار و اعمال قدرت بود. کسانی مانند ویتفوگل نیز به این امر اشاره داشته است. او در کتاب مشهورش به نام “استبدادِ شرقی” اشاره می کند که دولت هایی که در شرق به وجود آمدند مبتنی بر کنترل منابع آب بودند. چرا که آب منبعی کمیاب بود و تنها در اختیار دولت بود. کنترل بر آب منشاء استبداد دولت ها بود. به عبارتی می توان گفت حکمرانی آب منجر به حکمرانی سیاسی شده است.
