فاطمه خادم شیرازی پژوهشگر و مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC   پاکستان به عنوان یک شریک استراتژیک در زمینه های اقتصادی و امنیتی مهم است. دیدار اخیر رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران با رئیس جمهور پاکستان، وزیر دفاع و غیرنظامی و نظامی پاکستان در خصوص امنیت منطقه، اقدامات ضد تروریسم و ​​مدیریت مشترک مرزها ، می‌تواند اثرات امنیتی متعددی به همراه داشته باشد. رابطه نزدیک تر ایران و پاکستان خصوصا همکاری اقتصادی ممکن است  چندین پیامد امنیتی را به دنبال داشته باشد. از یک سو، این همکاری می‌تواند به تقویت روابط دو کشور و همکاری‌های مشترک علیه تهدیدات تروریستی و گروه‌های جدایی‌طلب کمک کند. از سوی دیگر، بر روابط با دیگر کشورها، به ویژه هند تأثیر منفی بگذارد.  در راستای این روابط  تلاش داریم که به این سوالات که تهدیدات و چالش های امنیتی مشترک ایران و پاکستان کدامند؟همچنین نقش چین  ، در پیوند بین ایران

  دکتر محمدحسن صنعتی  کارشناس ارشد اورآسیا مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC   روز دوشنبه 20 ژانویه 2025 دونالد ترامپ در حالی کار خود در کاخ سفید را شروع کرد که با انتخاباتی نسبتاً کم دغدغه مجدداً به پست ریاست جمهوری دست می یافت و دیگر لازم نبود چالش های رقابتی میلی متری را پشت سر بگذارد . این کاندیدای جمهوری خواه که از حزبی موسوم به جناح بازها وارد میدان رقابت شده بود ، برخلاف یکی – دو دوره قبلیِ انتخاباتی این بار ، یک سر و گردن بالاتر از رقیب دموکرات خود از حزب موسوم به کبوترها ایستاده بود و این ضمناً می توانست به این معنی باشد که در کنار رأی مردم امریکا ، بخش وسیعی از مرتبطین قدرت در ایالات متحده به این نتیجه رسیده اند که پست ریاست جمهوری این بار باید به کسی چون ترامپ واگذار شود .     ترامپ که در چهار سال

  علی بمان اقبالی زارچ  کارشناس ارشد اورآسیا مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC   در 5 سده اخیر روابط جمهوری‌اسلامی ایران با سرزمین تزاری،  شوروی سابق و در مرحله پس از فروپاشی با فدراسیون روسیه، همیشه یکی از مهم‌ترین موضوعات در دیپلماسی منطقه‌ای و جهانی بوده است. این روابط همواره تحت‌تاثیر عوامل متعددی از جمله مسائل ژئوپلیتیک، ایدئولوژیک، ژئواکونومیک، فرهنگی و تمدنی، چالش‌های امنیتی و فرصت‌های استراتژیک قرار داشته است. در هزاره سوم با توجه به نقش کلان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در استراتژی‌های منطقه‌ای و جهانی، به‌هرحال این روابط همواره از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و در تحلیل مسائل منطقه‌ای و جهانی مؤثر بوده است. سرزمین تزاری به‌عنوان بزرگترین  همسایه تاثیرگذار همواره توجه ویژه‌ای به روابط با ایران داشته و در عین‌حال روابط دو کشور بویژه در سه قرن اخیر فرازوفرودهایی را شاهد بوده است. ما شاهد تغییرات در مقاطع مختلف در سطوح روابط بوده

دکتر مریم وریج کاظمی پژوهشگر مطالعات ژئواستراتژیک مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC   موقعیت ژئواستراتژیک لیبی و نقش آن در تولید و صادرات نفت و گاز به این معنی است که تحولات داخلی لیبی نه تنها برای مردم لیبی، بلکه برای کشورهای همسایه هم در شمال آفریقا و هم در سراسر دریای مدیترانه در جنوب اروپا حیاتی است. بنابراین، کاهش یا جلوگیری از شرایطی که می تواند منجر به تبدیل شدن لیبی به یک کشور شکست خورده شود، از اهمیت حیاتی برخوردار است. اهمیت ژئواستراتژیک لیبی به این معناست که قدرت‌های خارجی به هیچ یک از طرفین اجازه نخواهند داد به پیروزی قاطع دست یابد.چرا که  مداخله کنندگان در کشور به دنبال پیشبرد منافع خود هستند نه لیبی. مشارکت مالی چشمگیر ترکیه و قطر در لیبی پس از انقلاب به طور مساوی بین همه طرف ها توزیع شده است. بدین ترتیب هر کس بگوید که قطر فقط از اسلام

  داود احمدزاده کارشناس مسائل غرب آسیا  مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC    بعد از 15 ماه جنگ خونین در نوار غزه میان اسرائیل و حماس و قتل عام بیش از 50 هزار فلسطینی سرانجام طرفین منازعه با پادرمیانی قطر و آمریکا  به یک توافق آتش‌بس سه ماه موقت دست یافتند ، حال این سوال که چه کسی بعد از پایان جنگ غزه را اداره می‌کند، حل نشده باقی مانده است؟ طرح های مختلفی برای دوره پسا از جنگ از طرف بازیگران منطقه ای وفرا منطقه ای مطرح شده است .  در این میان هم اسرائیل و هم ایالات متحده، در کنار تشکیلات خودگردان فلسطین، هرگونه حکومت آتی مربوط به حماس را که با وجود تضعیف شدن، رد می کنند.   در حالی که به نظر می رسد مذاکره کنندگان در دوحه بر سر آتش بس میان اسرائیل و حماس در نوار غزه و تبادل گروگان به توافق رسیده اند،

دکتر محمد مهدی مظاهری استاد دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-ipsc   در عالم سیاست و روابط بین الملل، پیامدها و نتیجه اقدامات بازیگران در چارچوب مشخص و معینی قابل تعریف نیست و رویکردها و اقدامات آنها می تواند به طور همزمان، جنبه های مختلف مثبت و منفی را در پی داشته باشد. بر همین اساس، در ماههای اخیر مشخص گردیده است که طوفان الاقصی نیز به عنوان یک شمشیر دولبه عمل کرده است؛ هر چند این عملیات توانست توسعه پیمان ابراهیم را متوقف و طرح رژیم اسرائیل برای عادی سازی حضور خود در کشورهای اسلامی و به حاشیه راندن آرمان فلسطین را با شکست جدی مواجه کند؛ اما در عین حال، این فرصت را به مقامات راست گرای رژیم اسرائیل داد تا با شدت و حدت به ترور رهبران مقاومت و نابودی زیرساختهای آنها بپردازد و به دنبال طراحی یک نظم نوین در خاورمیانه باشد. نحوه مواجهه اسرائیل با

  دکتر مریم وریج کاظمی پژوهشگر مطالعات ژئواستراتژیک مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC   زبیگنیو برژینسکی، ژئواستراتژیست آمریکایی لهستانی الاصل، دولت هایی را که ظرفیت و اراده ملی اعمال قدرت یا نفوذ در خارج از مرزهای خود را دارند و می توانند به نوعی سیاست های کشورهای دیگر را تغییر دهند، بازیگران ژئواستراتژیک نامید و پنج بازیگر فعال ژئواستراتژیک اوراسیا را در اواخر دهه 1990 کشورهای روسیه، چین، هند، آلمان و فرانسه معرفی کرد. سپس مجموعه دومی از بازیگران شامل ترکیه، ایران، اوکراین، جمهوری آذربایجان و کره جنوبی را شناسایی کرد که اهمیت آنها بر اساس جغرافیا یعنی دسترسی به مناطق مهم تعریف می شد که به عنوان محورهای ژئوپلیتیکی مورد توجه قرار گرفتند.  اما هم اکنون پس از حدود دو دهه از تعریف برژینسکی، ترکیه با منابع و اراده برای شکل دادن به رویدادهای فراتر از مرزها، خود را به یک بازیگر ژئواستراتژیک تبدیل کرده است. ترکیه با

    دکتر معصومه محمدی پژوهشگر مسائل ژئوپلیتیک مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC   لیبی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین کشورهای شمال آفریقا، طی دهه گذشته به صحنه رقابت قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی تبدیل‌شده است. بحران سیاسی و جنگ داخلی این کشور که با سرنگونی معمر قذافی در سال ۲۰۱۱ آغاز شد، بستری برای مداخله خارجی فراهم کرده است. در این میان، روسیه نقشی پررنگ و پیچیده ایفا کرده و به یکی از بازیگران کلیدی در تحولات لیبی تبدیل‌شده است. این یادداشت به تحلیل راهبرد روسیه در لیبی، اهداف ژئوپلیتیک و منافع استراتژیک آن در این کشور پرداخته است. پیشینه حضور روسیه در لیبی  حضور روسیه در لیبی به دوران شوروی بازمی‌گردد، زمانی که مسکو روابط نزدیک سیاسی و نظامی با رژیم معمر قذافی برقرار کرده بود. لیبی در دوران قذافی یکی از متحدان کلیدی شوروی در شمال آفریقا محسوب می‌شد؛ اما با فروپاشی شوروی و تغییرات ژئوپلیتیکی در جهان،

  فاطمه خادم شیرازی پژوهشگر و مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح–IPSC   بازیگران منطقه ‌ای و فرامنطقه ‌ای در تغییر توازن قدرت ابهام در آینده دولت سوریه نقش های متعددی را بازی کردند. بازیگران منطقه ‌ای  به صورت مستقیم در تحولات سوریه دخالت کردند تا منافع خود را تأمین کنند. از سوی دیگر، کشورهایی نیز نقش کلیدی در شکل ‌دهی به نتایج بحران داشتند. حمایت نظامی و سیاسی این کشورها از گروه ‌های خاص و تلاش ‌های دیپلماتیک برای دستیابی به توافقات یا جلوگیری از نفوذ دیگر کشورها در معادلات سوریه تأثیر بسزایی داشت. در نتیجه، تحولات سیاسی و نظامی در سوریه تحت تأثیر این بازیگران و استراتژی ‌های آن‌ها قرار گرفت. با شکل گیری دولت انتقالی در سوریه،عواقب پس از آن یک سناریوی سیاسی تکه تکه  ای است که ممکن است به راحتی به هرج و مرج تبدیل شود. این که چه کشورهایی بیشتر بر اوضاع سوریه

  گلناز سعیدی عضو هیئت علمی دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-ipsc   علویان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین اقلیت‌های مذهبی در ترکیه، ترکیبی منحصر به فرد از آموزه‌های اسلام شیعه، تصوف، و فرهنگ ترکی-ایرانی را نمایندگی می‌کنند. با وجود اختلافات اساسی در عقاید و آیین‌ها نسبت به اکثریت سنی، این جامعه در طول تاریخ با سرکوب و تبعیض‌های متعددی روبه‌رو بوده است. باورهای علوی که تأکید زیادی بر عرفان، عشق، عدالت، و وحدت انسانی دارند، در قالب مناسکی چون جم‌خانه و سماح تجلی می‌یابد.  نوشتار زیر با بررسی ریشه‌های تاریخی علویان، از خاستگاه‌های قزلباش و بکتاشی تا چالش‌های معاصر، به تحلیل تحولات هویتی و اجتماعی آن‌ها می‌پردازد. همچنین، نقش علویان در پویایی‌های سیاسی، فرهنگی، و مذهبی ترکیه و تنش‌های میان قومیت و مذهب در میان علویان کرد تحلیل می‌شود. در پایان، تأثیرات شهرنشینی و تغییرات اجتماعی بر هویت علوی و تلاش‌های این جامعه برای احیای فرهنگی و حقوقی مورد بحث

دکتر گلناز سعیدی عضو هیئت علمی دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC   کردهای سوریه به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین اقلیت‌های قومی این کشور، تأثیرات قابل توجهی در تاریخ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی سوریه داشته‌اند. این گروه عمدتاً در شمال و شمال شرق سوریه سکونت دارند و از ابتدای قرن بیستم، پس از توافق‌نامه سایکس-پیکو در سال 1916 که کردهای خاورمیانه را تقسیم کرد، به‌عنوان اقلیتی شناخته شدند. کردهای سوریه، برخلاف کردهای عراق و ترکیه، در سطح جهانی کمتر شناخته شده‌اند، اما همانند دیگر کردهای منطقه، روابط پرتنشی با دولت مرکزی داشتند و به‌عنوان اقلیتی با نقض حقوق بشر مواجه بودند. در طول تاریخ، سیاست‌های سرکوبگرانه دولت سوریه و تحولات جنگ داخلی این کشور، بر وضعیت کردها تأثیرات عمیق و پیچیده‌ای گذاشته است. در بعد اقتصادی، کردها به‌ویژه در مناطق تحت کنترل خودمختار، با مشکلاتی مانند وابستگی به کمک‌های انسانی، کمبود زیرساخت‌های اساسی و بحران‌های اقتصادی ناشی از جنگ روبه‌رو