فاطمه محمدی   پژوهشگر و دکتری روابط بین الملل از دانشگاه علامه طباطبایی مرکز بین المللی مطالعات صلح-ipsc     چکیده نقش زنان در سیاست و سیاست‌گذاری، یک جنبه مهم برای تضمین نمایندگی و فرصت‌های برابر در جامعه است.جهان و به خصوص زنان، راه طولانی و پر فراز و نشیبی را جهت حضور زنان در سیاست پیموده است. براساس بررسی های زنان سازمان ملل، در 13 مه 2024، از میان 193 کشور عضو سازمان ملل، تنها 28 کشور وجود دارد که در آنها  زنان به عنوان روسای دولت مشغول خدمت هستند و کشورهای رواندا ، نیکاراگوئه ،امارات متحده عربی،مکزیک و کوبا بالاترین میزان حضور زنان در مجلس را به خود اختصاص دادهاند. با توجه به این وضعیت نیز برابری جنسیتی از نظر کسب بالاترین مناصب قدرت تا 130 سال دیگر هم محقق نخواهد شد. مشارکت سیاسی زنان در ایران نیز، موضوعی با فراز و نشیب‌های فراوان بوده که در

  محمد شفاعت کارشناس مسائل بین الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-ipsc     یکی از موضوعات مهمی که پس از جنگ سرد بحث اصلاحات در شورای امنیت سازمان ملل بود. در آن هنگام دو ایراد کلی بر شورای امنیت وارد شد: عدم مشروعیت و ناکارامدی. یکی از راه کارهای پیشنهادی برای حل این مشکل افزایش تعداد اعضا بود و طرح های مختلفی نیز در این زمینه ارایه شد.[1] ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، چین و روسیه پنج کرسی دائمی شورای امنیت را در اختیار دارند، هند هم هشت دوره به عنوان عضو غیردائم داشته است که آخرین بار در سال های 2021-22 بوده است. هند یکی از کشورهای مدعی برای عضویت دایم بوده است و برای این مهم طرح “گروه چهار” را مطرح کرد. جمعیت، وسعت، دمکراسی، توانایی هسته ای، و فعالیت موثر در همکاری با سازمان ملل از جمله دلایل هند برای نامزدی کسب کرسی دایم در شورای امنیت بوده است.

  دکتر مریم وریج کاظمی پژوهشگر مسائل ژئوپلیتیک مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC   از سال 1992 که روابط دیپلماتیک بین هند و اسرائیل آغاز شد تا به امروز دو کشور توانستند روابط تجاری و اقتصادی دو جانبه را ارتقا دهند و پیشرفت های زیادی در این زمینه به دست آورند. به طوری که تجارت کالا و خدمات از 200 میلیون دلار در سال 1992 به رقم 10.77 میلیارد دلار (بدون احتساب تجهیزات امنیتی و نظامی- دفاعی) در سال مالی 2024-2023 رسید. در مجموع صادرات کالاهای هند به اسرائیل 8.45 میلیارد دلار و صادرات کالاهای اسرائیلی به هند 2.32 میلیارد دلار تخمین زده می شود. هم اینک هند دومین شریک تجاری اسرائیل در آسیا به شمار می آید. بر اساس پایگاه داده سازمان ملل در زمینه تجارت بین‌الملل، در سال مالی2024-2023 ، تجارت دوجانبه 6.53 میلیارد دلار (بدون احتساب تجهیزات امنیتی و نظامی- دفاعی) بود که البته به دلیل

 اسلام ذوالقدرپور کارشناس روابط بین الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC   مسائل ژئوپلیتیک در آسیای جنوب غربی به گونه‌ای پیچیده و بحرانی می‌شوند که به چالش چند رشته‌ای و البته چند نسلی تبدیل می‌شوند. چالش چند رشته‌ای بودن که مؤلفه‌ای از سیاستگذاری عمومی است در تمام مسایل این منطقه جلوه‌نمایی داشته و اثرگذاری ویژه‌ای بر شکنندگی نظام منطقه‌ای دارد. چالش چند رشته‌ای بودن را می‌توان در سیاسی و بلکه فرقه‌ای و قومی شدن مسایل اقتصادی منطقه و سیاستگذاری اقتصاد فرقه‌ای و مذهبی بازیگران در قالب ائتلاف‌های فرقه‌ای و مذهبی مشاهده نمود. اما چالش چند نسلی شدن مسائل در آسیای جنوب غربی به‌ویژه مسائل ژئوپلیتیک که سبب فرسایشی شدن مسئله یا بحران در نظام سیاسی منطقه است، نه‌تنها دولت‌ها بلکه اقوام و حتی طایفه‌ها و خاندان‌های بزرگ و مشهور را نیز در برگرفته و فضای ژئوپلیتیک آسیای جنوب غربی را رازآلود و پیچیده‌تر می‌سازد. این روند فرسایشی چالش‌ها، گذار به

دکتر علی قلی جوکار پژوهشگر مسائل  بین الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-ipsc   مقدمه و بیان مسئله   بی شک وضعیت داخلی ما شامل؛ تعامل مردم- حاکمیت ، حوادث و اتفاقات شدیداً موثر بر شاخص های زندگی سیاسی- امنیتی،معیشتی(رفاهی – اقتصادی و عمرانی)، فرهنگی– اجتماعی، مورد رضایت جمعی نبوده و کیفیت شاخص های مهمی از این قبیل ، هم اکنون کم ، و حرکت در راستای نیل به استاندارد های زندگی مطلوب جامعه در مدت زمانی کوتاه با توجه به شرایط محیط های خارجی حاکم بر ما ، آسان نیست . و شاید هم از این بابت است که جامعه کلان ما دچار یگ گسست فرهنگی، اجتماعی، رفاهی- اقتصادی ، و سیاسی- امنیتیِ نگران کننده است. هم اکنون چالش های بسیاری از جمله ؛ به خطر افتادن امنیت اجتماعی، فرهنگی،زیست اجتماعی ، ترکیب جمعیتی ناشی از مهاجرت های بی رویه به داخل و تغییر بافت ژنتیک مردم بومی کشور ما

  دکتر گلناز سعیدی عضو هیئت علمی دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-ipsc   مهاجرت چند صد هزار روسی به اسرائیل، به ویژه از اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین جریان‌های مهاجرتی در تاریخ معاصر اسرائیل است. این مهاجرت، به دلایل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، تأثیرات عمیق و چندوجهی بر جامعه اسرائیل داشته است. این مقاله به تحلیل تأثیرات گسترده و چندجانبه این مهاجرت بر روند صلح، روابط اسرائیل با قدرت‌های بزرگ، و توسعه اقتصادی، مذهبی، سیاسی و اجتماعی درون اسرائیل می‌پردازد. همچنین بررسی می‌کند که چگونه کمک‌های ارائه شده به مهاجران جدید بر خود آن‌ها و همچنین بر جامعه پذیرنده—اسرائیلی‌هایی که این کمک‌ها را ارائه می‌دهند—تأثیرگذار بوده است. مهاجرت، یک ضرورت جمعیتی برای اسرائیل است و همچنین یک شاخص اخلاقی از صحت رویای صهیونیستی به شمار می‌رود. 180,000 مهاجر که در سال 1990 از اتحاد جماهیر شوروی به اسرائیل آمده‌اند، به

فاطمه خادم شیرازی پژوهشگر و مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC   تشدید تنش منطقه‌ای در دریای سرخ می‌تواند تلاش‌های صلح جاری در یمن را از مسیر مذاکره خارج کند و به احیای مجدد درگیری منجر شود. این وضعیت پیچیده باعث می‌شود که بازیگران داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی خود مخمصه‌های مختلفی را تجربه کنند. درگیری اسرائیل و غزه به راحتی احساسات مردم یمن را تغییر داده و جایگاه منطقه ای و داخلی این گروه را تقویت کرده است. علاوه بر این، اهرم فشاری بر علیه ریاض شده است. حوثی‌ها قبلا هم اعلام کرده بودند حملات خود در دریای سرخ تا زمان آتش‌بس و اجازه کمک‌های بشردوستانه به فلسطین را ادامه خواهند داد. تحلیل گران سیاسی سعی دارند بفهمند حوثی ها با ناامن کردن دریای سرخ آیا قصد دارند تعادلی در بازدارندگی کنترل شده ایجاد ،تا از تلافی جویانه بیشتر بین المللی جلوگیری کنند؟    – موقعیت استراتژیک یمن در تنگه

دکترمحمدحسن صنعتی کارشناس روابط بین الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC       موازنه در روابط بین المللی و منطقه ای بخشی جدایی ناپذیر از سیاست خارجی هر کشوری است و این اصل ، معطوف به منافع ملی در کشور ما نیز در هر دوره ای به اقتضای شرایط جهانی مراعات شده است. پر واضح است که رویکردهای استراتژیک جمهوری اسلامی ایران علی الرسم در هر زمان و مکان تبلور تاکتیکی مناسبی پیدا می کند . و البته دقت کارگزاران عرصه بین الملل در کشور در اتخاذ راهبردها و عمل به آنها می تواند نتایج شایسته و بایسته مورد انتظار را به همراه داشته باشد . در این بین اصل موازنه در کشور ما ناظر به شعارهای اصلی انقلاب اسلامی ، متکی بر باور به ارزشی سیاسی و اجتماعی به نام “استقلال” نیز هست و همین باعث شده تا گفتمان موازنه همواره موضوع مراقبت و مراعات مدیران دیپلماسی کشور باشد. نکته آن

دکتر محمد مهدی مظاهری استاد دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-lPSC اعلام موضع اخیر مقامات ارشد روسی پس از سفر ولادیمیر پوتین به باکو درباره مسیر ارتباطی زنگزور در منطقه قفقاز جنوبی، بار دیگر بحثها در مورد رویکرد روسیه به جمهوری اسلامی ایران را افزایش داده است. ماجرا از آنجا آغاز شد که بعد از حمله اوکراین به خاک روسیه ، تصرف برخی شهرهای آن و تغییر شرایط میدانی در جنگ، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، برای اولین بار از زمان آغاز جنگ با اوکراین، یک سفر دو روزه به جمهوری آذربایجان انجام داد تا به بررسی راهکارهای گسترش همکاری‌های راهبردی و ائتلاف میان جمهوری آذربایجان و روسیه بپردازد. طی این سفر پوتین ضمن برخی توافقات دیگر، مباحثی را نیز درباره کریدور زنگزور مطرح کرد. به فاصله کوتاهی پس از این سفر، سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه اعلام کرد مسکو از انعقاد سریع معاهده صلح بین باکو و ایروان و رفع انسداد