عاشق حسین طوری
کارشناس افغانستان
مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC
برگزاری کنفرانس لندن
این کنفرانس در ادامه کنفرانسهای گذشته در مورد افغانستان بود. سال گذشته، در اجلاس توکیو، کشورهای غربی و در راس آنها آمریکا تعهدهای در مورد افغانستان بخصوص برای سال 2014، که برای تامین مخارج هزینه های مالی دولت افغانستان و بودجه نیروهای امنیتی افغانستان تعهدهایی داده بود. دولت جدید که به رهبری اشرف غنی و عبدالله عبدالله تشکیل شد باید یک سری خواسته های مطرح می کردد و یک سری تعهد می دادند. آقای اشرف غنی به عنوان رئیس جمهور همراه با رئیس اجرای عبدالله عبدالله در این اجلاس حضور داشتند. با سخنان عبدالله عبدالله این اجلاس روز پنج شنبه آغاز شد. آقای عبدالله عبدالله یک سری وعده های اقتصادی مطرح کرد که چنین برنامه هایی برای اصلاح اقتصادی دارند و به دنبال ایجاد اصلاحاتی هستند. اشرف غنی هم سخنانی مطرح کرد که پرونده های بزرگ اقتصادی مانند پرونده کابل بانک که براساس آن یک دزدی میلیارد دلاری صورت گرفت وجود داشته است. وی قول داد در مورد بهبود وضعیت زنان اصلاحانی بوجود آوریم و در رابطه با فساد اداری دولت جدید افغانستان مصمم است. وی در رابطه با این که چرا هنوز کابینه تشکیل نشده است بیان کرد که به دنبال افراد متخصص و شایسته و با صلاحیت هست تا حکومت شایسته ای تشکیل و بتواند با فساد اداری که کشور را در بر گرفته و باعث نابسامانی در کشور شده است، مبارزه کنند.
واژگان کلیدی: افغانستان ، دستاوردهای کنفرانس لندن ، دولت افغانستان ، کنفرانس لندن ، رئیس جمهور افغانستان، کمک های غرب به افغانستان
دستاوردهای اقتصادی کنفرانس لندن در افغانستان
قبلا آقای جان کری وعده داده که در افغانستان سرمایه گذاری خواهند کرد و نیروگاه می سازند. کشورهای غربی نیز وعده های که در اجلاس توکیو گفته بودند را تکرار کردند. اما غرب بیشتر به دنبال ایجاد امنیت در افغانستان هستند تا بتواند سرمایه گذاری کند. یعنی دولت آمریکا و غربیان به دنبال تلاش در این زمینه هستند. در مقابل آقای اشرف غنی که خود اقتصاددان است معتقد هستند اگر امنیت را تامین بکند و جنگ پایان یابد. ممکن است سرمایه گذاری توسط کشورهای غربی و منطقه صورت بگیرد. اما اقتصاد اکنون ورشکسته است و ممکن است مدتی کشورهای غربی و آمریکا به پای خود بیایستند.
کنفرانس لندن و نتایج برای افغانستان
در اجلاس کشورهای ناتو در بروکسل آقای اشرف غنی نیز حضور داشت و گفته شد که کمک های نظامی صورت می گیرد. و بیان کردند که نمی گذارند که افغانستان تنها بماند و نیروهای امنیتی افغانستان را آموزش می دهند و نیروهای غربی خواهند ماند. یعنی حدود 9800 از نیروهای آمریکا و 5 یا 6 هزار نیرو از کشورهای متحد آمریکا در ناتو، حدود 15 هزار نیرو خواهند ماند. اگرچه آقای اوباما چند روز پیش اعلام کرد که علاوه بر 9800 تن تعداد خیلی زیادی از نیروهای آمریکای خواهند ماند تا خلا امنیتی ایجاد نشود.
در اجلاس لندن و بروکسل غرب به رئیس جمهور افغانستان گفت نگران نباشند و کشور افغانستان را در مقابل طالبان و القاعده تنها نمی گذارند . در بروکسل نیز همین موارد را گفتند. اما اگر به 13 سال گذشته نگاه کنیم فقط در سال 2014 در عرض دو سال کارهای را انجام دادند که نیروی امنیتی افغانستان را مجهز کنند. چنانچه افغانستان هنوز فاقد نیروی هوایی است. هوایپمای مجهز ندارند که در کوه ها با نیروهای تروریستی مقابله کند. اگر به متن پیمان امنیتی بین افغانستان و آمریکا نیز توجه کنید از افغانستان پایگاه هایی گرفتند ولی از آمریکا وعده های توخالی بدون تضمین گرفتند. مثلا آمریکا مشخص کرده که در چه نواحی پایگاه های هوایی داشته باشد و افغانستان نیز قبول کرده است. ولی دقیقا مشخص نکرده چه مکانهای باشد. یعنی دولت آمریکا در هر جای که می خواهد می تواند پایگاه احداث کند. مثلا در هرجای در استان هرات که خواست و حتی در مجاورت مرز با ایران می تواند پایگاه بسازد. ولی در مقابل در رابطه با کمک های مالی و نظامی به دولت افغانستان وعده های آنها تضمین شده نیست و آنها شرایط را در افغاسنتان می بیینند تا مشخص کند که در هر سال کمکی به افغانستان داده شود. یعنی کمک های آنها تضمینی نیست فقط وعده های تو خالی است.
وعده ها محقق نمی شود. یعنی این گونه اجلاس ها بیشتر جنبه تبلیغاتی دارند. بنابراین این اجلاس تنها اجلاس وعده ها است طبق اجلاس های گذشته اگر هم بخواهند کمک مالی کند آن کمک مالی به حساب دولت افغانستان واریز نمی شود بلکه ممکن است 4 یا 5 درصد در دولت هزینه گردد اما بخش زیاد این کمک ها توسط موسسات به خود کشور آمریکا و غربیان بازمی گردد. چنانچه در 13 سال گذشته این اتفاق افتاده است. یعنی طبق گفته حامد کرزای 20 درصد کمک ها که به دولت می رسید و 15 درصد کمک ها به علت فساد داخلی دولت حیف و میل می شود.
موانعی پیش روی اجرای نتایج اجلاس لندن
از سال 2014 به بعد جنگ بیشتر افغانی و بین طالبان و نیروهای ارتش افغانستان خواهد شد.. قبل از اجلاس لندن، اجلاس دو روزه ای وزاری کشورهای ناتو در بروکسل برگزار و در آنجا بیان کردند تا پایان سال 2014 ماموریت جنگی ناتو پایان خواهد یافت و در سال 2015 ماموریت جدیدی تحت در رابطه با آموزش نیروهای امنیتی افغانستان آغاز خواهد شد. اما آمریکا به دنبال این نیست که امنیت به صورت واقعی در افغانستان ایجاد شود. آمریکا به دنبال این است که جنگ به صورت کنترل شده در افغانستان ادامه یابد. در واقع غرب افغانستان را ترک نمی کند. فقط تغییر تاکتیکی صورت میگرد. یعنی نیروهای ناتو و آمریکایی کاهش می یابد و آنها در پایگاه ها خواهند بود و حمایت یا آموزش می دهند و جنگ بین نیروها طالبان و دولت افغانستان ادامه خواهد یافت.
در بعد دیگری بعید است که حکومت وحدت ملی که بیان می کند به صورت جدی تشکیل بشود. این حکومت مشکلات بسیاری در پیش دارد. چون این دو تیم به رهبری عبدالله عبدالله و اشرف غنی در اعتقادات، خط مشی و استراتژی با همدیگر اختلاف بسیار دارند. بعید است که غربیان نیز به وعده های خود عمل کند این وعده ها بیشتر جنبه تبلیغاتی دارند. دولتی که گفته می شود تحت عنوان دولت وحدت ملی ایجاد می شود به نظر می رسد تنها این نام را یدک می کشد بعید است که دولت وحدت ملی به صورت واقعی ایجاد بشود. آنها نمی تواند حکومت وحدت ملی را در افغانتستان تشکیل دهند. غرب و آمریکا نیز به خوبی می دانند. در واقع غرب و به خصوص آمریکا به دنبال اینند که حکومت شکننده و ضعیف باشد و حکومت دو طرفه باشد. در یک طرف آقای عبدالله عبدالله است و در طرف دیگر آقای اشرف غنی باشد. یعنی اگر یک طرف جنبه از رابطه با آمریکا را بپذیرد طرف دیگر قبول نمی کند در عین حال دو طرف در تبعیت از آمریکا از همدیگر سبقت می گیرند. چنانچه در امضای پیمان امنیتی با آمریکا هر دو طرف در جریان انتخابات گفته بودند اگر پیروز بشوند چشم بسته امضا می کنند و در روز دوم هر دو نفر پیمان امنیتی را با آمریکا امضا کردند.
آقای اشرف غنی در روز تحلیف گفته بود که در عرض 45 روز کابینه تشکیل می دهد. اما الان حدود دو ماه و نیم است که کابینه تشکیل نشده است. البته این گونه نیست افراد با صلاحیت در افغانستان کم نیستند. مسئله اصلی اختلافات شدید بین آقای اشرف غنی و عبدالله عبدالله بوده که هنوز نتوانستند کابینه تشکیل بدهند. وی در اجلاس لندن وعده داده که در عرض دو یا چهار هفته کابینه شایسته را تشکیل خواهد داد. در مقابل هم کشورهای غربی نیز وعده کمک داده اند.
