مریم وریج کاظمی پژوهشگر مسائل ژئوپلیتیک مرکز بین المللی مطالعات صلح– IPSC از لحاظ تاریخی، «پاکستان» به عنوان یک کشور محوری در مدار غرب توصیف شده است، زیرا هم با «پیمان بغداد» که در سال 1955 تحت رهبری بریتانیا ایجاد شد و متعاقباً با «سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)» به رهبری ایالات متحده امریکا همکاری کرد. اما از نظر ایدئولوژیک، هویت اسلامی«پاکستان» را به همکاری نزدیک با کشورهای عربی به ویژه «عربستان سعودی» و «ترکیه» سوق می دهد. با این حال، مشارکت«پاکستان» با چین در پروژه «کمربند- جاده»(تحت کریدور اقتصادی چین-پاکستان)، تغییر محور در سیاست خارجی این کشور را نشان می دهد که می توان این را بر اساس دلایل ژئوپلیتیکی یعنی تعادل در برابر «هند» تبیین کرد. از نظر ژئوپلیتیکی، هند از طرف ایالات متحده امریکا حمایت می شود و این موضوع توازن قدرت آمریکا، انگلیس، روسیه و چین را در محور «پاکستان» و هند بر هم خواهد زد.
