دکتر مریم وریج کاظمی پژوهشگر مسائل ژئوپلیتیک مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC انقلاب هوش مصنوعی عمیقاً با ژئوپلیتیک پیوند خورده است، چراکه وقتی رقابت برای کنترل و تصاحب مواد معدنی استراتژیک مورد نیاز برای تولید نیمه‌هادی‌های پیشرفته؛ مراکز داده‌ای که آنها را در خود جای داده‌اند؛ و زمین، انرژی و خنک‌کننده‌های مورد نیاز برای راه‌اندازی مراکز داده ها؛ همچنین کابل‌های زیر دریایی که داده‌ها و برق را هدایت می‌کنند، را در نظر بگیریم متوجه خواهیم شد که چگونه زیرساخت‌هایی که اقتصاد هوش مصنوعی را تقویت می‌کنند، در سراسر جهان گسترده شده‌اند و از این رو رقابت های ژئوپلیتیکی امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسند(1). به هر حال آنچه که مشخص است تلاش برای دستیابی به ساختارهای هوش مصنوعی و توانایی جلوگیری از دسترسی رقباء به آنها، موازنه قدرت را در قرن بیست و یکم تعیین خواهد کرد(2). در این راستا چین سرمایه‌گذاری زیادی در هوش مصنوعی انجام
