اژدر پیری سارمانلو کارشناس امور بین‌الملل صدا و سیما، سردبیر، پژوهشگر مركز بين المللي مطالعات صلح – ipsc بروز تحولات کنونی و جنگ داخلی سوریه در چهارچوب دو دیدگاه متفاوت قابل بررسی است. دیدگاه اول که بر مبنای بهار عربی استوار است، این تحولات را خیزش مردمی در مقابل حاکمین دیکتاتور تعریف کرده که تا حدودی متأثر از تحولات کشورهای عربی در سال 2011 است. این دیدگاه تحولات داخلی سوریه را بسیار نزدیک به جریانات مرتبط با کشورهای مصر، لیبی، تونس، یمن که تعبیر دموکراسی صرف (دیدگاه غرب گرایانه) دارند، می‌داند. بر اساس این دیدگاه دولت سوریه حکومتی غیرمردمی و غیردموکراتیک تلقی می‌شود و مخالفت‌های مردمی با آن در ادامه تحولات داخلی سایر کشورهای عرب خاورمیانه می‌باشد. این دیدگاه اساسا حکومت سوریه را فاقد مشروعیت دانسته و دولت سوریه را محکوم به سرکوب مخالفین داخلی در طول حکومت چندید دهه از عمر این حکومت متهم می‌کند. در مقابل این دیدگاه،
