اسلام ذوالقدرپور کارشناس روابط بین‌الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC سیاستگذاری خارجی مطلوب در عصر آنارشی کنونی بر ناپایداری سیاست‌ها و تاکتیک‌ها استوار شده، انتخاب الگوهای راهبردی و تاکتیکی گوناگون و بلکه ناسازگار با یکدیگر را همزمان با یکدیگر توصیه می‌کند. اگر قرار باشد در جهان آشفته کنونی اصل ” ناپایداری سیاست‌ها و پایداری منافع راهبردی ” را به عنوان اندیشه رئالیسم قدرت، اجرایی و بقای بازیگر در نظام جهانی تضمین گردد، می‌بایست آماده تغییر ناگهانی سیاست‌ها و گذار فوری از تاکتیک کنونی به تاکتیک جدید بود. چنین چارچوب سیاستگذاری خارجی نیازمند الگویی از بی‌طرفی فعال است که به جای قرار گرفتن در یک طرف تقابل قدرت، به دنبال فرصت‌ها باشند. پرسش اصلی در چنین فرآیندی این است که: کدام طرف نظام جهانی باشیم؟ ده‌ها پاسخ برای این پرسش وجود دارد. اما پرسش مطلوب با توجه به شرایط زمانی و مکانی بازیگر در جهان آشوبناک می‌تواند چنین باشد که:
