دکتر معصومه محمدی پژوهشگر مسائل بین الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC مقدمه منطقه قفقاز جنوبی، همواره به‌عنوان یکی از نقاط کانونی در معادلات ژئوپلیتیکی اوراسیا شناخته شده و از اهمیت ویژه‌ای برای قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای برخوردار بوده است. در این میان، روابط فیمابین روسیه و جمهوری آذربایجان، به‌رغم همکاری‌های گذشته، در سال‌های اخیر به‌ویژه پس از جنگ دوم قره‌باغ (2020)، وارد مرحله‌ای از پیچیدگی و چالش شده است. این تحولات با دگرگونی‌های ساختاری در نظم بین‌الملل ، ابعاد تازه‌ای یافته‌اند. پس از پایان جنگ ۲۰۲۰ قره‌باغ، روسیه با اعزام نیروهای حافظ صلح، نقشی کلیدی در مدیریت پساجنگ ایفا کرد. با این حال، تحولات بعدی از جمله فروپاشی عملی وضعیت خودمختاری قره‌باغ، کاهش حضور روسیه در منطقه، و نزدیکی فزاینده باکو به بلوک غرب و رژیم تل آویو، منجر به افزایش شکاف سیاسی و بی‌اعتمادی متقابل میان دو کشور شده است. سیاست‌های تهاجمی‌تر آذربایجان در قالب
