فاطمه خادم شیرازی / پژوهشگر/ مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC در سالهای اخیر تنشها میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی به اوج خود رسیده است؛ جنگی که ابعاد آن بیشتر به صورت جنگ نیابتی و تلاشهای سایهوار در حوزههای امنیتی، اطلاعاتی و نظامی جلوه میکند، اما در مواردی نیز به شکل عملیات مستقیم و حملات محدود دیده شده است. این درگیری بیشتر ریشه در رقابت استراتژیک بر سر نفوذ منطقهای، فناوری هستهای و برتری نظامی منطقهای دارد. اسرائیل در این جنگ کوشش میکند با عملیاتهای اطلاعاتی، ترور شخصیتها و سردمداران امنیتی و علمی ایران، هم روند پیشرفت برنامههای دفاعی و هستهای جمهوری اسلامی را مختل کند و هم از توسعه قدرت منطقهای ایران به ویژه در عراق، سوریه، لبنان و فلسطین جلوگیری نماید. در مقابل، ایران نیز در قالب محور مقاومت علاوه بر افزایش قدرت نظامی و موشکی، توانسته است سازمانهای نیابتی مانند حزبالله لبنان