دکتر گلناز سعیدی استاد دانشگاه مقدمه در آغاز قرن بیست و یکم، بسیاری از کشورهای تولیدکننده نفت در جهان به این نتیجه رسیدند که تکیه صرف بر منابع طبیعی و به‌ویژه نفت، نمی‌تواند آینده‌ای پایدار برای نسل‌های آینده فراهم کند. عربستان سعودی، به‌عنوان بزرگ‌ترین صادرکننده نفت جهان و یکی از مهم‌ترین کشورهای منطقه خاورمیانه، در میانه دهه دوم قرن جاری، تصمیمی راهبردی و تاریخی اتخاذ کرد: عبور از اقتصاد تک‌محصولی نفت به سوی اقتصادی متنوع، نوآورانه و پایدار. در سال 2016، محمد بن سلمان، ولیعهد جوان و پرنفوذ سعودی، برنامه‌ای را تحت عنوان «چشم‌انداز 2030 (Vision 2030)» معرفی کرد که هدف آن کاهش وابستگی به نفت، توسعه بخش‌های غیرنفتی، و ارتقاء جایگاه بین‌المللی عربستان بود. از میان سه رکن اصلی ویژن 2030 یعنی جامعه‌ای پرنشاط، اقتصادی شکوفا و کشوری بلندمرتبه، بخش «گردشگری» جایگاهی خاص و استراتژیک به خود اختصاص داد؛ چرا که نه‌تنها می‌توانست به‌عنوان موتور محرک اشتغال
