فاطمه خادم شیرازی/ پژوهشگر/ مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC تحولات اخیر ناشی از حمله ناگهانی آمریکا به مراکز هسته‌ای ایران در فردو، اصفهان و نطنز، نه‌تنها مسیر پرونده هسته‌ای ایران را وارد مرحله‌ای پر تنش‌تر کرده بلکه موازنه قوا در خاورمیانه را دستخوش تغییرات سریع و چندبُعدی نموده است. با وجود آنکه دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا پیش‌تر اعلام کرده بود تصمیم نهایی درباره اقدام نظامی دو هفته بعد اتخاذ خواهد شد، اما فشار میادین و تحرکات بی‌سابقه اسرائیل – و همچنین برخی متغیرهای داخلی امریکا – موجب شد این تصمیم زودتر از موعد علنی اعلام و بلافاصله عملی شود (1) بررسی اخبار آشکار می‌کند که انگیزه ترامپ از این تغییردهی زمان‌بندی نه‌تنها ارائه یک سیگنال بازدارنده فوری به تهران و بازیگران منطقه‌ای، بلکه پاسخ به مطالبه راهبردی پنتاگون، متحدین عبری–غربی و بخشی از فشار سیاست داخلی به ویژه میان انتخابات پیش‌رو بوده است. تصمیم برای حمله، حتی
