طهمورث غلامی مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC بیان رخداد عمدتاً کشورها دامنه ی تعریف منافع ملی خود را تابعی از منابع قدرت خود می دانند. بدین معنی که هر اندازه منابع قدرت کشوری افزون تر و گسترده تر باشد، به همان اندازه دایره وسیعی از منافع را نیز برای خود گسترش می دهد. این معیار مهم بدان معنی نیست که کشورها در روابط خارجی خود با کشورهای دیگر صرفاً به منابع قدرت خود توجه کنند و لذا اگر خود را قدرت منطقه ای تعریف کردند، روابط خارجی آن نیز صرفاً محدود به آن منطقه باشد. روابط رسمی میان کشورها هر چند از عامل قدرت تأثیر می پذیرد و سبب گسترش و یا ایجاد محدودیت در روابط می شود ولی نمی تواند مانع گشایش روابط میان دو یا چند کشور شود. بر این مبنا باید گفت هرچند در ادبیات روابط بین الملل از جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک
