دکتر سید سلمان صفوی مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC تا پیش از انقلاب اسلامی ایران، واژه «کبر و استکبار»، عموماً به عنوان گزاره ناپسند اخلاقی مطرح بود؛ اما پس از انقلاب اسلامی ایران اصطلاح استکبار جهانی برای برجسته کردن تمایز نگاه تبیینی قرآنی از مارکسیسم برای معادل اصطلاح «امپریالیسم»که اصطلاحی مارکسیست لنینیستی است از سوی متفکران اسلامی ازجمله امام خمینی طرح شد که به‌سرعت در ادبیات سیاسی انقلاب اسلامی ایران جای خود را باز کرد. در فرهنگ سیاسی جهان واژگانی نظیر «استعمار» و «امپریالیسم» برای رساندن مفهوم فوق به کار می‌روند. لنین بر اساس تعالیم مارکس وضع سلطه نوین جهانی را در کتاب «امپریالیسم به‌مثابه بالاترین مرحلۀ سرمایه‌داری» (1916) نقد و تبیین کرد. لنین بر آن است که گرایش طبیعی «سرمایه» به انباشت، خود سبب کاهش سود می‌شود و برای آنکه نرخ سود بالا باشد، انحصارهای اقتصادی (کارتل‌ها و تراست‌ها) به وجود می‌آیند. سپس سرمایه‌داران برای کسب سود
