فاطمه خادم شیرازی پژوهشگر روابط بین الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC رویکرد اتحادیه اروپا به ایران در دوره پس از فعالسازی مکانیسم اسنپبک (Snapback) توسط فرانسه، آلمان و بریتانیا، در یک موازنه پیچیده میان اعمال فشار حداکثری و حفظ کانالهای دیپلماتیک قرار گرفته است. با وجود بازگرداندن تحریمهای سازمان ملل متحد (UN) طبق قطعنامه ۲۲۳۱، اتحادیه اروپا بر این موضع پافشاری دارد که این اقدامات نباید به معنای پایان مذاکرات تلقی شود. اروپا تلاش میکند تا از یک سو، همسو با آمریکا و شرکای منطقهای خود، تهران را تحت فشار قرار دهد و از سوی دیگر، از وقوع یک بحران امنیتی غیرقابل کنترل جلوگیری کند. در این سند، ابعاد مختلف این رویکرد شامل حوزههای همکاری (انرژی، فنی، امنیتی)، محورهای اختلاف (هستهای، موشکی، منطقهای و حقوق بشر) و سناریوهای آتی مورد بررسی قرار میگیرد. فعالسازی اسنپبک و پیامدها فعالسازی مکانیسم ماشه یا اسنپبک توسط سه کشور اروپایی