دکتر محمد مهدی مظاهری استاد دانشگاه در هفته های گذشته شاهد بودیم که چگونه رژیم اسرائیل روند مذاکرات مشروع و صلح طلبانه مقامات کشورمان با آمریکا را به هم زد و از نگرانی اینکه توافقات دیپلماتیک نتواند منافع و اهدافش را تأمین کند، دست به حمله ای تجاوزگرانه به خاک کشورمان زد. این رژیم که در سال 2018، دونالد ترامپ را متقاعد کرده بود که از برجام خارج شود، در این حمله نیز وی را مجاب نمود تا نقاط ضعف اسرائیل را پوشش دهد و با تجهیزات نظامی برتر خود، تأسیسات هسته ای زیر زمینی ایران را هدف قرار دهد. خوشبختانه، جنگ ۱۲ روزه اخیر با هماهنگی و مدیریت ستودنی دستگاه دیپلماسی و مقامات نظامی کشور به یک درگیری تمام‌عیار و جنگ فرسایشی تبدیل نشد و گزارشات فوق محرمانه‌ ای که سی ان ان به آنها دست یافته و منتشر کرده نشان می دهد حمله آمریکا نیز تأثیر مهمی بر

فاطمه خادم شیرازی/ پژوهشگر/ مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC تحولات اخیر ناشی از حمله ناگهانی آمریکا به مراکز هسته‌ای ایران در فردو، اصفهان و نطنز، نه‌تنها مسیر پرونده هسته‌ای ایران را وارد مرحله‌ای پر تنش‌تر کرده بلکه موازنه قوا در خاورمیانه را دستخوش تغییرات سریع و چندبُعدی نموده است. با وجود آنکه دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا پیش‌تر اعلام کرده بود تصمیم نهایی درباره اقدام نظامی دو هفته بعد اتخاذ خواهد شد، اما فشار میادین و تحرکات بی‌سابقه اسرائیل – و همچنین برخی متغیرهای داخلی امریکا – موجب شد این تصمیم زودتر از موعد علنی اعلام و بلافاصله عملی شود (1) بررسی اخبار آشکار می‌کند که انگیزه ترامپ از این تغییردهی زمان‌بندی نه‌تنها ارائه یک سیگنال بازدارنده فوری به تهران و بازیگران منطقه‌ای، بلکه پاسخ به مطالبه راهبردی پنتاگون، متحدین عبری–غربی و بخشی از فشار سیاست داخلی به ویژه میان انتخابات پیش‌رو بوده است. تصمیم برای حمله، حتی

سید سلمان صفوی مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC چکیده بر أساس واقعیتهای تاریخی، سیاست های نظامی، سیاسی و اقتصادی دولت آمریکا علیه اکثریت مردم جهان، مهمترین تهدید امنیت و صلح جهانی است. آمریکا اولین کشوری است که سلاح هسته ای ساخته است و تنها کشوری است که از آن استفاده کرد و بیش از صدهزار غیر نظامی را در ژاپن با بمب هسته ای کشته است. آمریکا جنگهای متعددی در نقاط مختلف جهان علیه ملتهای جهان راه انداخته است، مثل جنگ ویتنام، کره، عراق، افغانستان و اکنون حمله به ایران(ژوئن ۲۰۲۵) تحمیل تحریم های اقتصادی آمریکا علیه ملل جهان ، زندگی میلیونها نفر در جهان را با مشکلات زیادی روبرو کرده است. حمایت همه جانبه آمریکا از اشغالگری و تجاوزات اسراییل موجب آوارگی و کشته شدن هزاران نفر در فلسطین و خاورمیانه شده است. مقدمه موضوع صلح و امنیت بین المللی یکی از حساس ترین و پیچیده ترین

حمزه صفوی عضو هیات علمی دانشگاه تهران مسأله اول اینست که ما تصویر درستی از آنچه اتفاق افتاده است داشته باشیم. آنچه رخ داد اینست که یک کشور دارای بمب اتم که که حتی بصورت نمادین عضو آن پی تی نیست و نیز اخیرا بیش از چهل هزار نفر را کشته است و در هفتاد سال گذشته به تمام همسایگان خود حمله نظامی کرده است ( اسراییل) با هماهنگی و کمک نظامی ، اطلاعاتی،امنیتی ،اقتصادی ،تکنولوژیکی و دیپلماتیک کشوری که دارای بمب هسته ای است و در یکصد سال گذشته به بیش از بیست و دو کشور جهان حمله نظامی کرده است ( آمریکا) به کشوری که دارای بمب اتمی نیست و عضوی از ان پی تی است و در حال مذاکره صلح آمیز برای بازگشت به تعهدی که آمریکا از آن خارج شده بود ( برجام ) می‌بود ( ایران) حمله کرده است. این حمله قوانین واضح بین المللی

دفاع ملی ایران در مقابل جنگ تهاجمی اسرائیل سید سلمان صفوی مرکز بین المللی مطالعات صلح (IPSC) رژیم تل آویو تنها دارنده سلاح هسته ای در خاورمیانه، به ایران به بهانه نابودی سایت های هسته ای و موشکی ایران حمله کرد. این تهاجم نظامی گسترده در حالی صورت گرفت که «آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» (IAEA) گفته است ایران دارای هیچ برنامه سیستماتیک برای ساختن سلاح هسته ای ندارد و امریکا و ایران در حال مذاکره برای توافق جدید هسته ای بودند. تهاجم نظامی تل آویو به ایران مخالف حقوق بین الملل و پروتکل های «آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» (IAEA) است. تجاوز نظامی رژیم تل آویو به ایران بر اساس محاسبه غلط در موارد ذیل است: آنها روحیه ملی گرایی ایرانی ها در مقابل دشمن خارجی را نفهمیدند. آنها فکر می کردند که ملت ایران دچار تفرقه میشود در حالی که ایران متحدتر و منسجم تر شد. صحنه‌های زیبایی از همبستگی

فاطمه خادم شیرازی / پژوهشگر/ مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC در سال‌های اخیر تنش‌ها میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی به اوج خود رسیده است؛ جنگی که ابعاد آن بیش‌تر به صورت جنگ نیابتی و تلاش‌های سایه‌وار در حوزه‌های امنیتی، اطلاعاتی و نظامی جلوه می‌کند، اما در مواردی نیز به شکل عملیات مستقیم و حملات محدود دیده شده است. این درگیری بیش‌تر ریشه در رقابت استراتژیک بر سر نفوذ منطقه‌ای، فناوری هسته‌ای و برتری نظامی منطقه‌ای دارد. اسرائیل در این جنگ کوشش می‌کند با عملیات‌های اطلاعاتی، ترور شخصیت‌ها و سردمداران امنیتی و علمی ایران، هم روند پیشرفت برنامه‌های دفاعی و هسته‌ای جمهوری اسلامی را مختل کند و هم از توسعه قدرت منطقه‌ای ایران به ویژه در عراق، سوریه، لبنان و فلسطین جلوگیری نماید. در مقابل، ایران نیز در قالب محور مقاومت علاوه بر افزایش قدرت نظامی و موشکی، توانسته است سازمان‌های نیابتی مانند حزب‌الله لبنان

دکتر گلناز سعیدی  عضو هیئت علمی دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC     مقدمه جنوب ایران، با برخورداری از موقعیت ژئواستراتژیک ویژه در حاشیه خلیج فارس و دریای عمان، از دیرباز نقش مهمی در تجارت و تعاملات فرهنگی میان آسیای غربی، شبه‌قاره هند، و قاره آفریقا ایفا کرده است. این منطقه که بنادر مهمی چون بندرعباس، چابهار، بوشهر، جاسک و سیراف را در خود جای داده، نه تنها در تاریخ کهن، بلکه در فضای ژئوپلیتیک معاصر نیز از ظرفیت‌های بالایی برای پیوند با کشورهای آفریقایی برخوردار است. هدف این پژوهش بررسی تاریخی و تحلیلی پتانسیل‌های ارتباطی، اقتصادی، فرهنگی و ژئوپلیتیکی مناطق ساحلی جنوب ایران با کشورهای آفریقایی، به‌ویژه در دوران معاصر و با چشم‌انداز گسترش روابط جنوب-جنوب است.   بنادر تاریخی جنوب ایران و تعاملات با شرق آفریقا (با تأکید بر سیراف) بندر باستانی سیراف که در استان بوشهر واقع شده، در دوره‌های ساسانی و اوایل اسلام، یکی از پررونق‌ترین

اسلام ذوالقدرپور کارشناس روابط بین‌الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC    سیاستگذاری خارجی در چند دهه اخیر برای برخی بازیگران کنشگر نظام جهانی به گونه‌ ای آرمانی شده که یک سیاست و گاه یک تاکتیک خاص به عنوان هویت یا زیربنای هویت یک حکمرانی تبدیل شده است.  تبدیل یک سیاست یا تاکتیک آرمانی به راهبرد سیاست خارجی یا هویت یک بازیگر در نظام جهانی، مناسبات قدرت را به شدت تنش آفرین نموده و منابع و منافع وی را محدود و شکننده می‌سازد. تغییر چنین الگویی یا گذار از این الگو به یک الگوی جدید در سیاستگذاری خارجی، با آسیب‌ها و چالش‌های بیشماری روبرو می‌گردد، زیرا رویکرد گذار به منزله تغییر هویت تفسیر می‌گردد. سیاستگذاری خارجی ایران در چند دهه اخیر با چنین الگوی آسیب‌زایی مدیریت شده است. الگویی که هر سیاست و تاکتیک سیاستگذاری خارجی به‌خصوص در مقابل ایالات متحده امریکا همانند هویت یا زیربنای هویت ایرانی برسازی شده است!

  اسلام ذوالقدرپور کارشناس روابط بین‌الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC    از زمان پیدایش دولت ملت پسا صلح وستفالی، تلاش حاکمان و سیاستگذاران بر اصلاح، تغییر و همسازی هویت ملت با حاکمیت بوده است. ملتی که بنیان دولت مدرن در نظر گرفته می‌شود و در رهیافت پسامدرن به نام شهروند یا شهروندان دارای نقش اساسی در حکمرانی مطلوب برشمرده می‌شوند. بخش مهمی از فرآیند ملت سازی به برسازی هویت شهروندان وابستگی دارد که افزون بر منابع و پیشنه تاریخی هر کشور، به انگاره، نیات و اهداف حکمرانی یا همان سیاستگذاری عمومی دولت بازمی‌گردد. در عصر پسامدرن، هویت‌ها در چارچوب فراملی و جهانی تعریف شده و شهروندان جهانی و حکومت جهانی را برمی‌سازند که هویت‌ها بی مرز شده‌اند.   شهروند جهانی یا پست مدرنیست، الگویی است که اندیشمندان غربی برای گسترش هویت و استانداردهای فرهنگی و زیستی غرب در سراسر جهان به‌ویژه شرق و جهان اسلام طراحی و اجرا نموده‌اند. استانداردهایی

  فاطمه خادم شیرازی پژوهشگر و مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC   سیاست خارجی پاکستان با در نظر گرفتن سه عامل کلیدی: منافع ملی در محیط منطقه‌ای پیچیده، فشارهای ژئوپلیتیک قدرت‌های بزرگ، و ملاحظات اقتصادی داخلی شکل گرفته است. یکی از ویژگی‌های متمایز سیاست خارجی پاکستان در بازه‌های مختلف زمانی، رویکرد بی‌طرفی محتاطانه در مواجهه با بحران‌ها و تضادهای بین‌المللی بوده است. این رویکرد که با هدف حفظ تعادل در روابط با قدرت‌های بزرگ و همچنین تمرکز بر سیاست‌های داخلی دنبال می‌شود، در سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از جنگ روسیه و اوکراین، اهمیت بیشتری پیدا کرده است.   – بحران اقتصادی و انرژی پاکستان جنگ روسیه و اوکراین تاثیرات اقتصادی مهمی بر پاکستان داشته است. این جنگ باعث افزایش قیمت جهانی انرژی، به‌ویژه گاز طبیعی شد که پاکستان به‌شدت به واردات آن وابسته است و در نتیجه، هزینه‌های تولید، حمل‌ونقل و کشاورزی در پاکستان بالا رفت. همچنین اختلالات