علی بمان اقبالی زارچ کارشناس ارشد اورآسیا مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC در 5 سده اخیر روابط جمهوریاسلامی ایران با سرزمین تزاری، شوروی سابق و در مرحله پس از فروپاشی با فدراسیون روسیه، همیشه یکی از مهمترین موضوعات در دیپلماسی منطقهای و جهانی بوده است. این روابط همواره تحتتاثیر عوامل متعددی از جمله مسائل ژئوپلیتیک، ایدئولوژیک، ژئواکونومیک، فرهنگی و تمدنی، چالشهای امنیتی و فرصتهای استراتژیک قرار داشته است. در هزاره سوم با توجه به نقش کلان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در استراتژیهای منطقهای و جهانی، بههرحال این روابط همواره از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و در تحلیل مسائل منطقهای و جهانی مؤثر بوده است. سرزمین تزاری بهعنوان بزرگترین همسایه تاثیرگذار همواره توجه ویژهای به روابط با ایران داشته و در عینحال روابط دو کشور بویژه در سه قرن اخیر فرازوفرودهایی را شاهد بوده است. ما شاهد تغییرات در مقاطع مختلف در سطوح روابط بوده