فاطمه خادم شیرازی پژوهشگر روابط بین الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC – تقابل هویتی و امنیتی رویکرد تقابلی تاجیکستان در برابر طالبان، صرفاً واکنشی مقطعی به تحولات افغانستان پس از ۲۰۲۱ نیست، بلکه ریشه در الگوی تثبیتشدهای از حکمرانی امنیتی دارد که طی سه دهه گذشته در دوشنبه شکل گرفته است. دولت تاجیکستان همواره تهدید اسلامگرایی فراملی را بهعنوان یکی از عناصر اصلی مشروعیتبخش به نظم سیاسی داخلی و سیاست خارجی خود به کار گرفته و طالبان، در این چارچوب، به مثابه نماد عینی این تهدید بازنمایی شدهاند .(1) حمایت آشکار دوشنبه از نیروهای ضدطالبان، امتناع از تحویل سفارت افغانستان و تأکید مستمر بر ماهیت غیرمشروع حکومت طالبان، بخشی از این روایت امنیتی بوده است. بااینحال، استمرار این سیاست در فضای جدید منطقهای، بهتدریج شکاف میان ادراک تهدید و واقعیتهای میدانی را آشکار ساخت. – تحول الگوی تهدید حادثه درگیری مرزی اوت ۲۰۲۵ و حمله به تأسیسات
