مرکز بین المللی مطالعات صلح - IPSC

بیوتروریسم؛ چالش­های جدیدِ فرا روی کشورها- بخش نخست

اشتراک

محمود باهوش فاردقی

مدرس دانشگاه

مرکز بین المللی مطالعات صلح –IPSC

مقدمه

واژه ترور و تروريسم واژگان و اصطلاحاتِ سياسي هستند که معانی آن عبارتند از حذف حريفِ سياسي با هر شيوه­ی ممكن، البته برخی دیگر ترور را به معنايی ترس زياد و وحشت دانسته­اند و تروريست را كسي دانسته­اند كه مي­خواهد از طريقِ ارعاب، تهديد و ايجاد ترس و وحشت در مردم به اهداف خود برسد. این واژه، با امنیت زیستی در کشورها پیوندی ناگزیر دارد، چنان­که از سالِ 1980 تا سال 1990. م نزديك به 6000 رويدادِ تروريستي در سرتاسرِ دنيا اتفاق افتاده است كه درنتیجه­ی آن 4000 نفر كشته و بيش از 11000 نفر زخمي گرديده­اند. یک نوع از تروریسم، بيوتروريسم است که عبارتند از سوءاستفاده از میکروارگانیسم يا فراورده­هاي آن‌ها در جهت توليدِ جنگ‌افزار می­باشد؛ بر اين اساس، جنگ ِبيولوژيك عبارت است از استفاده از عواملِ بيولوژيك اعم از باکتری‌ها، ویروس‌ها، گياهان، حيوانات و فراورده‌های آن‌ها به‌منظورِ اهداف خصمانه و اغلب کشورهای پیشرفته و در رأس آن‌ها آمریکا، انگلستان، فرانسه، روسیه و… انواع سلاح‌های بیولوژیک را تولید و بعضاً مورداستفاده نیز قرار داده­اند.

  • مداخلات و پروژه­ی نفوذ در منطقه­ ی خاورمیانه

سال­های مدیدی است که آمریکا، رژیم صهیونیستی و متحدانِ اروپایی‌شان در مسائلِ مختلفِ کشورها دخالت کرده‌اند؛ از جمله­ی آن‌که در جمهوری اسلامی ایران در قالب مواردی همچون کودتای 28 مرداد و دخالتِ مستقیمِ آمریکا در جنگِ تحمیلی و به‌کارگیری نیروهای تروریستی برای ترور فیزیکی شخصیت‌های برجسته‌ی کشور گرفته تا ایجاد اختلافاتِ قومی و مذهبی و موارد بسیاری این چنین می­توان مشاهد نمود، البته این را به گونه­ی واضح می­توان ادراک نمود که کشورهای  مداخله‌جوی منطقه­ای و یا فرا منطقه­ای همچون آمریکا برای تامین منافع خود از ابزارهای متعددی بهره گرفته و می­گیرند که این ابزارها از اهرام­های حقوق بشر گرفته تا مداخلات نظامی و حذف فیزیکی را شامل می­شود، هرچند این موارد، بسته به نوع و بستر کشورها و مقتضیات زمان متفاوت بوده و هست.

   چنان­که  این امر در افغانستان و عراق با ابزارهای نظامی و حضور مستقیم همراه بوده است، اما  ایالات متحده و به‌ویژه برخی از متحدینش همچون رژیم اسرائیل در مواردی گاه به روش­های جدید از تطمیع تا حذف تمسک جسته­اند، البته آنان هیچ‌گاه از به­کارگیری جنگ به عنوان یک ابزار سیاست اکراه و ابایی (در قالب و ابزارهای متعدد آن) نداشته‌اند (Gleditsch, 1992, pp. 369)، چنان­که سیاستِ توسعه‌محور-نه الزاماً جغرافیا محور- از اولویت‌های سیاست خارجی آمریکا و ارزش‌های آمریکایی محسوب می­گردد، هرچند در شرایط پساجنگ‌سرد، آمریکا، الگوی تقسیم منابع را در مقابل دولت‌های بزرگ و الگوی ابزار نظامی و غیرنظامی را در برابر دولت‌های دیگر اتخاذ نمود (دهشیار،1389‌، صص. 95-96).

  • بیوتروریسم؛ راه­ی برای تضعیف کشورها

 مسئله بیوتروریسم، قضیه‌ای بسیار جدی است چون‌که دشمن هزینه کمی می‌کند اما خساراتِ زیادی برای ما به بار می‌آورد. اگرچه بسیاری از کارشناسان به‌خوبی از پتانسیلِ انبوهِ تأثیراتِ کوتاه‌مدتِ بیوتروریسم آگاه­ هستند؛ چنان‌که 48 حمله در سارین به متروی توکیو از اوم شانری­کیو در سال  1995. م نشان‌دهنده این پتانسیل بود، هرچند در دوران جنگ سرد، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی، زرادخانه­های عوامل بیولوژیکی برای استفاده در جنگ و علیه غیرنظامیان ایجاد کردند و در دوران بعد نیز به تدریج، امکانات بدخیم دانش زیستی به چند برابر گسترش و تسریع یافت و به‌طور ناگهانی ارزان و در دسترس قرارگرفته‌اند، ارمی که انتشار آن، می­تواند تهدیدات و خطرات را بسیار و بیش‌ازحد گستردش دهد، اما برخی عوامل سبب شده است تا این خطرات  در روزگار کنونی به امری برجسته و حاد بدل گردد که برخی از آن­ها عبارتند از:

  • آسانی دسترس به آن برای گروه­های مختلف که خطر آن­ها را چند برابر ساخته است،
  • توسعه­ی عوامل برهم زننده­ی و مخاطره‌آمیز برای امنیت زیستی،
  • خسارات فراوان، گسترده و بعضاً غیر قابل جبران،
  • ماندگاری آلودگی­های که ممکن است به بار آورد،
  • غیرقابل کنترل بودن آن از سوی دولت­ها،
  • امکان به‌کارگیری وسیع آن،
  • کم‌هزینه بودن روش­ها و ابزارهای بیوتروریسم،
  • سختی و مشکلات ناشی روش­های درمانی و بازیابی امنیت زیستی،
  • ایجاد ضعف­ها در ابعاد مختلف و بعضاً عمیق،
  • از پای درآوردن رقبا بدون تحمیل هزینه،
  • و…

  • بیوتروریسم و مخاطرات ایجاد شده­ ی آن

مرزهای نهادی بین مؤسسات تحقیقاتِ نظامی، دانشگاه­ها و شرکت­های که در خطوط ایجادِ کاربردهای نظامی و غیرنظامی به‌عنوان یک جریان پیشرفت علمی_صنعتی، مبهم است؛ چنان­که این عوامل می­توان در قالب تسلیحاتی دو یا چندمنظوره، معضلاتِ امنیتی قابل‌توجهی برای کشورهای تولیدکننده و افراد و شخصیت­های سیاسی و مردم ایجاد کند و نظام­ها و دولت­های آن­ها را با چالش جدی روبرو سازد، چراکه این امر مسبب آن شده تا با ایجاد هزینه مالی و معنوی و ایجاد بار روانی کشورها در تنگنای امنیتی جدید و جدی قرار گیرند، به‌ویژه که این عوامل در صورتی که در دسترس گروه­های افراطی و تروریست­ها قرار گیرد کشورهای مختلف را با معضل­های مواجه خواهد ساخت که حل و مدیریت آن آسان نخواهد بود و این در صورتی است که استفاده از آن­ها، تنها در اختیار و انحصارِ دولت­ها نیست و این امر کنترل آن­ها را بیش‌ازپیش مشکل ساخته است، به­واقع، شکست دشمن در تهدیدات سخت باعث شده است تا برخی به جنگ نرم یا ابزارهای جدید جنگی (همچون بیوتروریسم) روی آورد و در عرصه نظامی، به سمت شیوه­های بیوتروریستی حرکت کند و از این شیوه برای تضعیف کشورها و یا دولت­های دیگر استفاده کند (جعفری ساری، 1395، منبع اینترنتی). ازاین­رو، برخی از امور، می­تواند این خطرات را فزونی نموده و یا پیش از پیش آشکار می­سازد  که برخی از این موارد عبارت است از:

واژگان کلیدی: بیوتروریسم، تروریسم، چالش جدید، قدرت ها، 

مطالب مرتبط