فاطمه خادم شیرازی پژوهشگر روابط بین الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC روابط دیرینه ایران و هند، بر بستری از پیوندهای عمیق تاریخی و فرهنگی و نیازهای متقابل، به‌ویژه در حوزه‌های انرژی و ترانزیت، شکل گرفته است.این مناسبات با وجود برخورداری از ظرفیت‌های چشمگیر ژئوپلیتیکی و اقتصادی، در گذر زمان تحت تأثیر عواملی همچون تحریم‌های بین‌المللی، رقابت‌های منطقه‌ای و دگرگونی‌های سیاست خارجی، با فراز و فرود همراه بوده است.جایگاه ایران در راهبردهای کلان هند، به‌ویژه برای دسترسی به آسیای مرکزی و تأمین پایدار انرژی، نقشی کلیدی و غیرقابل جایگزین دارد.در مقابل، هند نیز برای حفظ منافع خود، میان فشارهای غرب و ضرورت تداوم همکاری با تهران، رویکردی محتاطانه و متوازن را برگزیده است.اکنون پرسش اصلی این است که آیا در پرتو این فرصت‌ها و چالش‌ها، روابط دو کشور به سوی تعمیق همکاری‌ها و شکل‌گیری یک شراکت راهبردی پیش خواهد رفت یا خیر. وضعیت کنونی روابط روابط ایران و
