علی سعادت آذر دکتری مطالعات منطقه ای و مدیر گروه ترکیه شناسی اسلام معاصر مرکز بین المللی مطالعات صلح –IPSC واقعیت این است که ترتیبات بین المللی اثرگذار بر موضوع سوریه دو نوع است راهبردی و ترتیبات میدانی: در 4 سال گذشته – دست کم بعد از قطعنامه تامین امنیت سوریه- ایران کمتر در ترتیبات راهبردی سوریه نقش آفرین بوده اما به لحاظ دسترسی های میدانی برخی هماهنگی ها با آن انجام می شده است. برای چانه زنی در سطوح خرد، قدرت و حضور نظامی ایران تعیین کننده است و تقریبا یک عامل موازنه، اما برای رسیدن به اهداف بلند مدت و راهبردی کافی نیست. چرا که تاثیرپذیری تصمیمات و ترتیبات راهبردی فقط به شرایط میدانی و صحنه های عملیاتی بستگی ندارد.
