فرزاد رمضاني بونش مركز بين المللي مطالعات صلح-IPSC بيان رخداد: بنیان سازمان همکاری‌های شانگهاي به سال ۲۰۰۱ و زمانی که این سازمان توسط سران روسیه، قزاقستان، چین، قرقیزستان، ازبکستان و تاجیکستان برای همکاری‌های چندجانبه امنیتی بنیان نهاده شد برميگردد. سازمان همکاری شانگهای از دل رقابت قدرت‌های بزرگ برسر منطقه ژئوپلیتیک آسیای میانه ظهور کرد و همکاری در مسایل امنیتی آسیای میانه به ویژه تروریسم، جدایی طلبی و افراطی گری را در سرلوحه اهداف خود قرار داد. علاوه بر اعضای اصلی سازمان ابتدا مغولستان در سال ۲۰۰۴ و یک سال بعد ایران، پاکستان و هند به عنوان عضو ناظر به سازمان ملحق شدند. در اين حال از سال ۲۰۰۵ که ایران به عضویت ناظر سازمان همکاری شانگهای درآمد به عضویت دائم در این سازمان می اندیشید. اما عضويت دائم در ابتدا هر چند مورد مخالفت روسیه و حتی قزاقستان قرار گرفت، اما امیدواری ها را در مورد عضویت در شانگهای برای
