محمد بهرامی مرکز بین المللی مطالعات صلح – IPSC بیا رخداد: طی چند سال اخیر سیاست خارجی ترکیه بر اساس تنش صفر با همسایگان عمدتاً در صدد تنش زدایی در منطقه و برقراری پیوند قوی با همسایگان بود. این سیاست که از طرف احمد داود اوغلو و در راستای مفهوم عمق استراتژیک و همچنین همگراییهای منطقه ای و تاثیرپذیری از مباحث نوکارکردگرایی و نظریه پردازان این حوزه مانند ارنس هاس و تحت تاثیر مکتب سازهانگاری انگلیسی شکل گرفته بود موجب گردید تا مباحثی همچون هویت و فرهنگ مشترک و برقراری روابط مناسب با کشورهای منطقه که دارای اشتراکات فرهنگی و تاریخی با ترکیه بودند به اولویت سیاست خارجی ترکیه تبدیل شود. در این راستا ترکیه با ایفای نقش فعال در منطقه و بکارگیری دیپلماسی عمومی و قدرت نرم موفق شد جایگاه و نقش برجسته ای در منطقه به خود اختصاص دهد. اما مطرح شدن موضوع استقرار سپر دفاع موشکی
