تركيه و نگاه به آفريقا علی رمضانی بونش مرکز بین المللی مطالعات صلح IPSC www.peace-ipsc.org ترکیه درسده های گذشته به عنوان امپراتوری عثمانی حضور قدرتمندی در منطقه شمال آفریقا (مصر، لیبی، تونس، الجزایر و مراکش) و شاخ آفریقا (سودان، اریتره و سومالی) داشت وبسیاری از این کشور های شمال آفریقا در واقع بخشي از قلمرو اين امپراتوري را تشكيل مي دادند.عثمانی ها در زمان اوج قدرت خود با بسياري از كشورهاي قاره آفريقا روابط سياسي و تجاري گسترده اي داشتد ,دراین بین همزمان با افزایش نفوذ قدرت های استعماری اروپایی در قاره سیاه عملا از نفوذ عثمانی در این قاره کاسته میشد تا جایی که امپراتوری عثمانی دیگرسرزمینی در این قاره در اختیار نداشت.در این میان از سال 1923 باایجاد تركيه جديد به رهبري مصطفي كمال آتاترك، اگرچه تركيه از يك سياست حداقلی آفريقايي برخوردار بود، اما در واقع کاهش قدرت ,نگاه غرب محور و سکولار و مشکلات داخلی باعث
