جايگاه و اهمیت انرژی های تجدید پذیر در امارات متحده عربی

By ipsc

دی 25, 1400

اشتراک

فاطمه خادم شیرازی

پژوهشگر و مدرس دانشگاه

مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC

انرژی های تجدید پذیر منابع انرژی پاک، پایان ناپذیر و به طور فزاینده رقابتی هستند . تفاوت آنها با سوخت های فسیلی عمدتاً در تنوع، فراوانی و پتانسیل استفاده در هر نقطه از کره زمین است، اما مهم تر از همه در این است که نه گازهای گلخانه ای – که باعث تغییرات آب و هوایی می شود – و نه انتشار آلاینده تولید می کنند . هزینه های آنها نیز در حال کاهش و با نرخی پایدار است، در حالی که روند هزینه کلی برای سوخت های فسیلی با وجود نوسانات فعلی آنها در جهت مخالف است.انرژی های تجدیدپذیر حاصل از انرژی باد ، هیدرولیک یا هیدروالکتریک ، زیست توده و بیوگاز ، زمین گرمایی ، جزر و مد ، موج ،بیواتانول و بیودیزل می باشد.(1)

امارات متحده عربی که به خاطر ذخایر نفت و گاز خود شناخته می شود، سعی کرده از اتکای خود به گاز طبیعی خارج ، و به یک رهبر منطقه ای در توسعه بخش انرژی های تجدیدپذیر تبدیل شود.اما آن چه در حال حاضر نیاز به بررسی دارد این است که سیاست امارات از سرمایه گذاری در انرژی تجدید پذیر بیشتر در جهت زیست محیطی، تنوع اقتصادی و پیشرفت تکنولوژی است؟یا تلاشی برای یک اقتصاد پایدار بعد از نفت و گاز است؟

– جنبه های سیاسی انرژی تجدید پذیر

محرک های اصلی تعهد امارات متحده عربی به انرژی های تجدیدپذیر هم ماهیت سیاسی و هم اقتصادی دارند.محرک ها شامل تعهد به تنوع اقتصادی است که از نظر مالی محتاطانه است اما از نظر سیاسی هم برای بازیگران داخلی و هم برای متحدان و سرمایه گذاران بین المللی برجسته است.

علائم تعهد سیاسی هم چنین شامل میزبانی آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر (IRENA) است، که امارات متحده عربی را به‌عنوان رهبر یک سازمان بین‌المللی مستحکم می‌سازد و برند جهانی و رهبری صنعت این کشور را تقویت می‌کند. شهر مصدر ابوظبی و شمس 1 نمادی از یک تعهد سیاسی و تلاش برای رهبری یک صنعت هستند، زیرا شمس 1 بزرگترین نیروگاه خورشیدی متمرکز در جهان است.امارات تقریباً تمام گاز طبیعی خود را در قراردادهای بلندمدت از قطر وارد می کند. استقلال انرژی، حداقل از گاز طبیعی قطر، ممکن است به عنوان یک هدف سیاسی و اقتصادی تلقی شود.(2)

از منظر سیاسی، ظرفیت جامع تجدیدپذیر داخلی به مصون ماندن بخش برق امارات از هوس های ژئوپلیتیک و سایر شرایط پیش بینی نشده کمک می کند و شاید باعث کاهش اهمیت نیازهای انرژی داخلی به عنوان یک موضوع سیاست خارجی شود.(3)

پروژه های انرژی جایگزین در امارات سه کارکرد اصلی دارند: تنوع اقتصادی، امنیت انرژی داخلی، و افزایش مشروعیت سیاسی خاندان آل نهیان به طوری که ممکن است کنترل خود را فراتر از دوران نفت حفظ کند(4)از این منظر، این تلاش‌های انرژی جایگزین را می‌توان بخشی از همان گروه رانتی «استراتژی‌های بقای سلطنتی» دانست که عامل ایجاد بسیاری از شکست‌های ساختاری داخلی، از جمله تخریب انرژی است.(5)

امارات اهداف خود را در راستای ایجاد ظرفیت تولید برق تجدیدپذیر به عنوان بخشی از این استراتژی بلندمدت( تنوع اقتصادی، اعتبار سیاسی ،امنیت انرژی) اعلام کرده است. (6)امارات تلاش می کند سیاست ها و استراتژی هایی را طراحی کند که پایداری بخش انرژی را تقویت ، و امنیت عرضه جهانی انرژی را از طریق تنوع بخشیدن به منابع آن تضمین کند.(7)

– جنبه های اقتصادی انرژی تجدید پذیر

با وجود همه رونق هایی که نفت ایجاد کرده است، امارات متحده عربی ظاهراً اذعان کرده است که نفت به تنهایی یک محرک پایدار برای موفقیت اقتصادی برای همیشه باقی نخواهد ماند. امارات متحده عربی برای آماده شدن برای چنین احتمالی، تعدادی از برنامه ها را برای تنوع بخشیدن به اقتصاد و کاهش اتکای خود به نفت رهبری کرده است. (8)

برنامه ریزی استراتژیک با انرژی های تجدیدپذیر یک نیاز ضروری برای پایداری است و در خط مقدم اولویت های استراتژیک امارات قرار دارد. در این راستا امارات متحده عربی برای اتخاذ آخرین نوآوری‌ها در تغییرات آب و هوایی، کاهش اثرات گرمایش جهانی،به حمایت از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل در سال 2030 می‌پردازد، و آن را رهبری می‌کند.(9)

برنامه استراتژیک چشم انداز 2021 امارات متحده عربی برای تولید 27 درصد انرژی مورد نیاز خود از منابع پاک، از جمله انرژی هسته ای، با هدف:انرژی های تجدید پذیر: 44%گاز: 38%زغال سنگ پاک: 12%هسته ای: 6 درصد تا سال 2050 برای ارتقای توسعه پایدار در همین راستا بود.(10)

امارات متحده عربی سعی دارد از طریق استراتژی ها و سرمایه گذاری های خود، تلاش های جهانی در بخش های انرژی های تجدیدپذیر و پاک را رهبری کند. هدف استراتژی انرژی 2050 امارات متحده عربی دستیابی به ترکیبی از انرژی است که منابع انرژی تجدیدپذیر و پاک را برای ایجاد تعادل بین نیازهای اقتصادی و اهداف زیست محیطی ترکیب می کند. امارات متحده عربی 600 میلیارد درهم تا سال 2050 برای تامین تقاضای رو به رشد انرژی و تضمین رشد پایدار اقتصاد سرمایه گذاری خواهد کرد.

همچنین یکی از استراتژی انرژی پاک ، با هدف تامین 75 درصد از ظرفیت برق دبی تا سال 2050 است. اهداف این استراتژی انرژی به ظرفیت 42000 مگاوات انرژی پاک و تجدیدپذیر نیاز دارد.این استراتژی از پنج رکن اصلی تشکیل شده است: زیرساخت ها، قوانین، بودجه، ایجاد ظرفیت ها و مهارت ها، و داشتن ترکیب انرژی دوستدار محیط زیست.(11)

از آن جایی که امارات متحده عربی در “کمربند خورشید” جهان قرار دارد و از تابش خورشیدی بالایی برخوردار است، برای اشکال مختلف فناوری انرژی های تجدیدپذیر، به ویژه PV خورشیدی بسیار مناسب است. بنابراین، استراتژی جدید انرژی شامل گاز طبیعی، همراه با انرژی هسته ای و خورشیدی است که بیشتر نیازهای انرژی امارات را پوشش می دهد.علاوه بر سیاست فدرال امارات متحده عربی، امارات منفرد اکنون در حال تعیین اهداف مستقل انرژی تجدیدپذیر هستند.(12)

امارات متحده عربی به اقدامات تهاجمی برای مقابله با چالش جهانی آب و هوا پرداخته است و معتقد است سرمایه گذاری های کم کربن از تنوع اقتصادی، رشد و ایجاد شغل حمایت می کند .بررسی‌ها نشان می‌دهد که اگر امارات به اهداف انرژی‌های تجدیدپذیر برسد، می‌تواند تا سال 2050 بالغ بر192 میلیارد دلار در بخش انرژی صرفه‌جویی کند. هم چنین امارات متحده عربی قصد دارد تا سال 2030 بیش از 90000 شغل در زمینه انرژی های تجدیدپذیر ایجاد کند.(13)

امارات متحده عربی که به گرد هم آوردن شرکای جهانی برای رویکردی فراگیر به سیاست آب و هوا اختصاص دارد، میزبان رسمی کنفرانس تغییرات آب و هوای سازمان ملل در سال 2023 است. (14) امارات متحده عربی از طریق اجرای پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر با مزایای اجتماعی-اقتصادی و زیست‌محیطی، در چندین کشور در حال توسعه و توسعه یافته در خارج از کشور نیز تاثیرگذار بوده است. این سرمایه گذاری ها در بهبود کیفیت زندگی در کشورهای کوچک و کشورهای جزیره ای که بار عمده تغییرات آب و هوایی را تحمل می کنند و از کمبود آب و انرژی رنج می برند، کمک زیادی می کند.انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند 100 درصد انرژی امارات را ظرف 50 سال تولید کنند.(15)

تلاش های امارات متحده عربی برای ارتقای موقعیت رهبری جهانی خود از طریق دیپلماسی انرژی های تجدیدپذیر طراحی شده است که از دسترسی میلیون ها نفر در کشورهای در حال توسعه در سراسر جهان به منابع مقرون به صرفه و پایدار قدرت پشتیبانی می کند.(16)

چشم انداز

امارات متحده عربی باید به تشویق مشارکت بخش خصوصی برای دستیابی به اهداف بلند پروازانه خود ادامه دهد. برنامه ریزی و مشارکت تحت برنامه انرژی 2050 برای معرفی چارچوب نظارتی مربوطه و قانون فدرال حاکم بر بخش انرژی های تجدیدپذیر کلیدی خواهد بود.

امارات متحده عربی اکنون خود را به عنوان یک مبتکر معرفی می کند و فرصت های سرمایه گذاری در بخش انرژی های تجدیدپذیر را فراهم می کند. پیش‌بینی می‌شود که طیف گسترده‌تری از فناوری‌های تجدیدپذیر در کوتاه‌مدت تا میان‌مدت، مانند گاز باد و دفن زباله، اجرا شود که تنوع بیشتری را به ترکیب انرژی پاک امارات خواهد افزود.(17)

روند نزولی در قیمت نفت یک چالشی است که می تواند از هزینه های دولت در انواع سرمایه گذاری های زیرساختی، از جمله انرژی خورشیدی جلوگیری کند. با توجه به انرژی‌های تجدیدپذیر که بخش فزاینده‌ای از مصرف داخلی را تامین می‌کنند، امارات متحده عربی می‌تواند هیدروکربن‌های بیشتری صادر کند و درآمدهای صادراتی بالقوه خود را بدون توجه به روند بازارهای انرژی آینده به حداکثر برساند. (18)

واژگان كليدي: جايگاه, انرژی های تجدید پذیر, انرژی باد , هیدرولیک , هیدروالکتریک , زیست توده و بیوگاز , انرژی زمین گرمایی , انرژی جزر و مد انرژی, بیواتانول , انرژی بیودیزل

References

آسیا, امارات متحده عربی, خاورمیانه, خلیج فارس, گزیده ها, مقالات

‎ُْ‎‏ًٌُ, انرژی باد, انرژی بیودیزل, انرژی جزر و مد انرژی, انرژی زمین گرمایی, انرژی های تجدید پذیر, جايگاه, زیست توده و بیوگاز

مرکز بین المللی مطالعات صلح - IPSC

مرکز بین المللی مطالعات صلح - IPSC

جايگاه و اهمیت انرژی های تجدید پذیر در امارات متحده عربی

اشتراک

مطالب مرتبط

گام های لرزان مصر به سوی دور دوم انتخابات

بحران اوکراین؛ ضلع سوم برمودای اقتصادی روسیه

آیا پایانی بر گروه های تندرو و ظاهرگرای اسلامی هست؟ – بخش دوم

آخرین مطالب

سرمایه‌گذاری روی بحران و رویکرد رقیبان ایران در کسب منافع بحران‌های ژئوپلیتیک

رویکرد، منافع و راهبردهای هند در خاورمیانه- گفتگو با دکتر قدرت الله بهبودی نژاد

تاثیر وضعیت سیاسی بر دیاسپورای روسی

ترامپ و ایران ؛ شکل گیری توافق جدید یا حمله نظامی ؟

© 1403 کلیه حقوق قانونی این سایت متعلق به سایت مرکز بین المللی مطالعات صلح و استفاده از مطالب با ذکر منابع بلا مانع است