اسلام ذوالقدرپور کارشناس روابط بین‌الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC    سیاستگذاری خارجی مطلوب در عصر آنارشی کنونی بر ناپایداری سیاست‌ها و تاکتیک‌ها استوار شده، انتخاب الگوهای راهبردی و تاکتیکی گوناگون و بلکه ناسازگار با یکدیگر را همزمان با یکدیگر توصیه می‌کند. اگر قرار باشد در جهان آشفته کنونی اصل ” ناپایداری سیاست‌ها و پایداری منافع راهبردی ” را به عنوان اندیشه رئالیسم قدرت، اجرایی و بقای بازیگر در نظام جهانی تضمین گردد، می‌بایست آماده تغییر ناگهانی سیاست‌ها و گذار فوری از تاکتیک کنونی به تاکتیک جدید بود. چنین چارچوب سیاستگذاری خارجی نیازمند الگویی از بی‌طرفی فعال است که به جای قرار گرفتن در یک طرف تقابل قدرت، به دنبال فرصت‌ها باشند. پرسش اصلی در چنین فرآیندی این است که: کدام طرف نظام جهانی باشیم؟ ده‌ها پاسخ برای این پرسش وجود دارد. اما پرسش مطلوب با توجه به شرایط زمانی و مکانی بازیگر در جهان آشوبناک می‌تواند چنین باشد که:

اسلام ذوالقدرپور کارشناس روابط بین‌الملل مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC       راهبرد امنیت ملی که در چارچوب سیاست دفاعی هر بازیگر تعریف می‌گردد، دارای مؤلفه‌ها و حلقه‌های گوناگونی است که همسویی و همپوشانی آنها می‌تواند امنیت ملی بازیگر را برآورده سازد. این مؤلفه‌ها که هر کدام دارای حوزه سیاستی، ابزار و تاکتیک ویژه خود هستند را می‌توان در حلقه‌های توان نظامی (دفاعی و تهاجمی)، توان دیپلماسی، توان اقتصادی، توان سیاسی و اجتماعی به‌ویژه مشروعیت نظام و … مورد بررسی قرار داد. یکی از حلقه‌های مهم در راهبرد امنیت ملی که بیشتر در سیاست دفاعی کشورها مورد توجه قرار داشته و از مؤلفه‌های پنهان راهبرد امنیت برشمرده می‌شود را می‌توان سیاست پدافند غیرعامل دانست که اثرگذاری بالایی بر موفقیت دیگر حلقه‌های سیاستگذاری عمومی به‌خصوص راهبرد امنیت ملی دارد.  اگر چه پدافند غیرعامل را بیشتر در حوزه اقتصادی و صنعتی تعریف و طرح‌ریزی کرده‌اند، اما پیامدهای مطلوب یا نامطلوب پدافند غیرعامل

فاطمه خادم شیرازی پژوهشگر و مدرس دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC   حمله‌ای تروریستی در منطقه‌ی پهالگام (کشمیر) در تاریخ 22 آوریل 2025، که به کشته شدن 26 توریست انجامید، سبب تشدید تنش‌های میان دو قدرت هسته‌ای جنوب آسیا، هند و پاکستان، شده است. این رویداد بار دیگر آسیب‌پذیری این منطقه را به‌عنوان نقطه‌ی مرکزی بحران‌های امنیتی جنوب آسیا برجسته کرد. بر اساس اطلاعات موجود، این حمله نه‌تنها صلح منطقه‌ای، بلکه امنیت جهانی را به خطر انداخته و احتمال برخورد مستقیم نظامی میان دو کشور را افزایش داده است.در این چارچوب، برخی منابع به نقش حیاتی آمریکا در جلوگیری از تشدید تنش و در نهایت جنگ احتمالی میان این دو کشور اشاره دارند، اما جزئیاتی از نحوه‌ و میزان مشارکت این کشور ارائه نشده است. این بحران تأکیدی بر اهمیت راهکارهای تازه و بازنگری در استراتژی‌های ضدتروریستی و دیپلماسی منطقه‌ای دارد تا از تشدید درگیری‌ها میان دو قدرت هسته‌ای

  اسلام ذوالقدرپور کارشناس مسائل بین الملل  مرکز بین‌المللی مطالعات صلح (IPSC)   سیاستگذاری مطلوب که بتواند انگاره‌ها، نیات و اهداف سیاستگذار و حکمران را برآورده سازد، فرآیندی است که سیاست‌ها و تاکتیک‌هایش بر احساس برتری و خودخواهی بنیان نشده باشند. آرمان‌گرایی در سیاستگذاری خارجی که با احساس غرور و برتری بازیگر ترکیب می‌شود، سیاستگذار خارجی را در چرخه‌ای از سیاست‌های تکراری نامطلوب گرفتار می‌کند تا توان تشخیص سیاست راهبردی از تاکتیک‌هایش را از دست داده و در اوج احساس اقتدار به ناگاه دچار ناتوانی و سرنگونی گردد. سیاستگذاری خارجی میدان برسازی انگاره برتری جویی و غرور جعلی نیست، زیرا این احساس خودخواهی به فرسودگی و در نهایت فروپاشی منجر می‌شود. همان‌گونه که اندیشمند روابط بین الملل ” هنری کسینجر ” بیان می‌دارند:<< تاوان جاه طلبی بیش از حد – چیزی که یونانیان آن را غرور می‌نامند- فرسودگی است.>>1 غرور در حکمرانی و سیاست خارجی که پیامد احساس برخورداری از

  مریم وریج کاظمی پژوهشگر مطالعات ژئواستراتژیک مرکز بین المللی مطالعات صلح- IPSC   منطقه یورو- مدیترانه بیش از 500 میلیون نفر جمعیت ملل اروپایی، مسلمان-عرب و یهودی غیراروپایی را در بر می گیرد که در این بین دریای مدیترانه نقطه مشترک کشورهای آسیایی، اروپایی و آفریقایی محسوب می شود. دریای مدیترانه دروازه ای برای کشورهای آسیای شرقی و دریچه ای دریایی به اقیانوس های جهان برای روسیه و اوکراین و در نهایت برای کشورهای مشترک المنافع به شمار می آید که برای قرن ها مرکز جهان بود اگرچه اهمیت اصلی ژئواستراتژیک خود را در طول جنگ جهانی دوم به دست آورد. مهمترین نقطه ژئواستراتژیک منطقه یورو-مدیترانه قطعا کانال سوئز به همراه سه تنگه طبیعی دیگر یعنی جبل الطارق، بسفر و داردانل است. البته اهمیت ژئواستراتژیکی که این منطقه در سال‌های اخیر به خود گرفته است را می‌توان در اولویت‌های سیاسی-استراتژیک تعریف‌شده توسط روسیه، ایالات متحده آمریکا و برخی از

  حسین ربیعی دانشیار جغرافیای سیاسی دانشگاه خوارزمی  مرکز بین المللی مطالعات صلح -IPSC    پس از سال ها و شاید دهه ها، این روزها غرب آسیا و خاورمیانه مهیای برهه ای می شود که امید می رود نهال صلح پا گیرد و میوه ثبات و امنیت منطقه ای در آینده نه چندان در دسترس باشد. مذاکرات دوجانبه ایالات متحده آمریکا و ایران، استقبال بازیگران مختلف منطقه از آغاز این گفتگوها و تلاش های پیدا و پنهان مختلف برای نزدیک کردن دیدگاه های دو کشور بویژه از سوی کشورهای عرب منطقه، گواهی بر این است که کشورهای منطقه امید دارند که این گفتگوها موجب گذار به امنیت منطقه ای باشد و در سایه آرامشی که حاصل خواهد شد، رونق تجارت و اقتصاد منطقه بیش از پیش حاصل شود.  با این که چنین پنداشته می شود که این روند حاصل روی کار آمدن رئیس جمهور جدید در ایالات متحده آمریکا است،

دکتر گلناز سعیدی   استاد دانشگاه مرکز بین المللی مطالعات صلح-IPSC     مقدمه توریسم به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین صنایع در جهان امروز شناخته می‌شود که نه تنها به عنوان یک عامل اقتصادی تأثیرگذار در کشورهای مختلف عمل می‌کند، بلکه ابزاری برای تقویت تبادلات فرهنگی، توسعه روابط بین‌المللی، و ارتقای درک متقابل میان ملت‌ها به شمار می‌آید. در این میان، کشورهای با جاذبه‌های طبیعی، تاریخی، و فرهنگی منحصر به فرد، توانسته‌اند جایگاه ویژه‌ای در صنعت گردشگری پیدا کنند. هند با تاریخ باستانی، فرهنگ غنی، و تنوع طبیعی وسیع، یکی از این مقاصد برجسته است. هند کشوری است با تنوع اقلیمی و فرهنگی بی‌نظیر که از سواحل گرم و آرام در جنوب گرفته تا کوه‌های سربه‌فلک کشیده هیمالیا در شمال، از بیابان‌های وسیع در غرب تا جنگل‌های انبوه در شرق را در بر می‌گیرد. این تنوع جغرافیایی و فرهنگی باعث شده است که هند به یکی از جذاب‌ترین